قدیم ها که اینجوری گازکشی و آب شهر و برق مطمئن و بدون خاموشی نداشتیم و مثلا مثل امروز مدرن نبودیم خانواده ها برای فصل سرد سال چاره ای می اندیشیدن و یه سری احتیاجات ضروری رو فراهم می کردن
مثلا نفت ذخیره می کردن و یه سری چراغ های نفتی وفتیله‌ای و یا چراغ سیتکا و گاز پیک نیکی برای روز مبادا داشتن. امروزه که همه جا گاز کشی شده و بعضی خونه‌ها از وسیله ی گرمایشی برقی و گازی استفاده میکنن خیلی باید محتاط بودچون نفسمون تو دست کسانی هست که کلید همه چیز تو دستشون هست.
چاره ای هم نیست از دیروز که یه کم برف بارید ده بار برق خانه ی ما قطع شد و به دنبال آن آب هم قطع شد چاره ای جز تحمل نداریم چون خونه به وسیله شوفاژ گرم میشه حالا مجسم کنید بعضی اوقات فشار گاز ضعیف میشه و برق هم قطع میشه چه شود ؟! نه آب و نه برق و نه گاز
مجبوریم خودمونو با پتو باند پیچی کنیم، خانواده هایی که بچه کوچک دارن خیلی براشون سخت میگذره
به یاد حرف یک بزرگی میفتم که میگفت تکیه برجای بزرگان نتوان زد به گزاف... نمیدونم چرا یه فکر و چاره‌ای برای برطرف کردن مشکل نمی‌کنن؟ با این وضع همه رو میدونستن ولی بازهم همون آش و همون کاسه
یاد فیلم سرزمینهای شمالی که چند سال پیش از تلویزیون ایران پخش می‌شد ،افتادم، دریک روستای خیلی دور افتاده که همه وسایلشون با برق کار میکرد و توی سرمای بیست درجه زیرصفر که برف زیادی هم باریده بود مشکلی براشون پیش نیومد فقط براثر سنگینی برف یه کم سقف خونه شون آسیب دیده بود
اینجا هنوز برف نیومده و به زمین ننشسته هشدار میدن برف میخواد بیاد برق هم قطع خواهد شد ...
والا ما که کل دیروز و نصف امروز رو در خاموشی مطلق بسر بردیم و برقمون قطع بود.
وسیله ی گرمایشی ما هم شوفاژ هست و از پکیج دیواری استفاده می‌کنیم، برای همین خونه هم کاملا سرد شده بود و شب نتونستیم درست بخوابیم.
ساعت دوازده شب، وقتی به اداره برق زنگ زدم میگن هنوز مشکل حل نشد شاید تا فردا برطرف بشه ...منم گفتم باشه چشم هرچه شما گفتین .
اشکال نداره ما به این روزهای سخت عادت داریم????? برف برای همه جای دنیا قشنگه و شادی آوره ولی برای ماها دردسر سازه ...?️?️?️?️
