میدونید از باگای خلقت چیه ؟
کشفش کردم! اینه که نمیتونیم حسارو ذخیره کنیم برای روز مبادا.
مثلا بغل یکیو نمیشه ذخیره کرد برای روزایی که نداریش حس تکیه گاه بودن کسیو نمیشه ذخیره کرد برای وقتی که نیست.
تلخه ها؛فکرشو بکنید تک تک کسایی که دوسشون دارید رو میتونستید حس بودنشونو ذخیره کنید تا وقتی برای همیشه نداشتیدشون دلتنگ نشید.
باگ بزرگیه:-)
من اگه خدا بودم این ویژگی رم اضافه میکردم خدای مهربونی میشدما...تلخ ترین قسمت از دست دادن همینه صددرصد زندگی تموم نمیشه و اون فرد یه مدلی یه جایی زندگی ادامه داره براش این مایییم که میمونیم و حوضمون:-D
ما میمونیم و دلتنگیه و بازم ما میمونیم و دریای کاش ها!
ما میمونیم و ای کاش فلان کار کرده بودم وقتی بود...
برید کسایی که دوست دارید رو بغل کنید،ابراز علاقه کنید،حس خوب بگیرید و سعی کنید ذخیرش کنید.
تو ذهنتون نگهش دارید ازش عکس بگیرید تا در اینده کمتر غصه شو بخورید.
