ادمای زیادیو دیدم که بخاطر عشقشون کارای عجیب غریب میکردن کارایی که ادم بخاطر خودشم کم پیش میاد انجام بده و همیشه و هنوز برام تعجب اوره که چی میشه که ادما این کارا رو میکنن.
هیچوقت عشق رو درک نکردم چون هیچوقت چیزی بالاتر از عشق به خویشتن و نهایتا خانواده ادم پیدا نکردم و احساس نکردم.
اما بنظرم باید چیز خطرناکی باشه چیزی که باعث میشه ادما بدون فکر به منطق پیش برن صددرصد چیز امنی نیست و صدالبته قدرتمنده .
یه چیز جالبه دیگه اینه که اکثریت عشق های اساطیری که تو ذهنمون حک میشه یا برامون تداعی میشه با شنیدن اسمش،عشق هاییه که توش فراغ دارن و غم دارن و دوری میکشن!
اونجا هاست که خاص بودن این حسه مشخص میشه و راستشو بخواید بنظرم هرچقدرم خوب باشه تلخه صددرصد.
حسه خوب اما تلخ...
