اکنون که مینویسم حال روحی مساعدی دارم. یعنی در تلاشم داشته باشم،این روز ها در حال رسیدگی به روح خود هستم.
دارم سعی میکنم توقعی از هیچکس نداشته باشم اینگونه دیگر احتمال ناراحت شدنم بسیار کم میشود. متوجه شدم تمامی حرف ها دو پهلو هستند و در اکثر مواقع آدم ها حرف های را بهمان میزنند که حدس میزنند دوست داریم بشنویم!
قرار نیست همه ی آدم ها ما را دوست داشته باشند یا از ما خوششان بیاید و این کاملا طبیعی است.فکر خودت را درگیر این موجودات نکن.برای خودت زندگی کن و خود واقعیت را نشان بده تا دوستداران واقعی خود را بیابی،کسانی که قسمت های تاریک تو را نیز میپذیرند.
در داستان بعضی ها تو قهرمان و در داستان بعضی دیگر تو نقش منفی هستی اما مهم نیست! چیزی که مهم هست داستان خود توست! که نقش اول این داستان به تو تعلق دارد،در داستان خود نقش قهرمان خودت را بازی کن.
/ هیچ اشکالی ندارد که بعضی وقت ها حالت بد باشد /
راستی! نوشتن حالم را بهتر میکند.
