اگر دنبال سالم‌ترین و خوشمزه ترین غذای ایرانی هستید بدون شک یکی از گزینه ها آش نیکوصفت می‌باشد.
رستوران نیکوصفت قدیم‌ها دور میدون انقلاب بود ولی ده سالی هست که به خیابان جمالزاده نقل مکان کرده البته باز هم خیلی نزدیک به میدان انقلاب است.
این آش فروشی یادگاری از تهران قدیم هست برای همین هم معمولا پدرها و پدربزرگ ها بیشتر آن را می‌شناسند. همیشه گفته اند که کار قدیمی‌ها بی حکمت نبوده. غذاهای سنتی نیز دستپخت همان حکمت و درایت قدیمی‌ها بوده و با هنر مادران ایرانی بهترین و مقوی ترین غذاها پخت و پز می‌شده است. هنوز هم با وجود انواع غذاهای فرنگی و فست فودی و امروزی باز هم دستپخت مادربزرگ چیز دیگریست. دستپختی که روح و جسم آدم را نوازش می‌دهد.
اگرچه آش رشته یک پای همیشگی سفره های ایرانی بوده ولی به مدد تلاش و پشتکار چند دهه‌ی نیکوصفت آش شله قلمکار هم در سفره های ایرانی عمومیت پیدا کرد و این روزها کمتر کسی در تهران و شهرهای دیگر هست که این آش خوشمزه را نخورده باشد. آشی که آنچه خوبان همه دارند شله قلمکار تنها دارد. چرا که این آش مملو از سبزیجات و گوشت و برنج و حبوبات و اکثر خوردنی های مقوی و سالم است.
البته از آش دوغ و آش رشته و عدسی نیز نباید غافل شد و انصافا هرکدام دنیایی از خاصیت و رنگ و بو هستند. و نیز آش های محلی دیگر که هرکدام مخصوص اقوام و مناطق زیبای ایران هستند که توسط دستان هنرمند مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها برای ما به یادگار گذاشته شده اند. تنوع آش در ایران بسیار بسیار زیاد است.
کمتر کسی هست که تجربه لذت‌بخش از خوردن آش دوغ نداشته باشد. مخصوصا وقتی به ییلاقات مرتفع تالش و یا مناطق سردسیر اردبیل به ویژه منطقه سبلان مسافرت کنید بدون شک با این آش خاطره خواهید داشت. آشی که هم معده را آرام می‌سازد و هم طعم و بوی آن فرهبخش است. البته شکمو‌ها با خوردن این آش گرسنه‌تر می شوند و به قول معروف به مثابه استارتر غذا برایشان عمل می‌کند!
صبحانه‌ی ایرانی یعنی نان و پنیر و گردو. املت و نیمرو. هلیم و عدسی. کره و مربا. چایی شیرین و بعضی وقت‌ها آب پرتقال. (هنگام نوشتن این مطلب آب از لب و لوچه‌ی نگارنده جاری گردید و گرسنگی بر او مستولی گردید). و اما از بین تمامی این صبحانه‌های خوشمزه تنها عدسی و هلیم در آش فروشی نیکوصفت یافت می‌شود. و فرصتی است غنیمت برای شروع یک روز پر انرژی. نکته کنکوری: عدسی را با گلپر میل کنید تا خوشمزگی آن چند برابر شود.
واژه هلیم برای حلیم اولین بار توسط نیکوصفت در تهران به صورت عام استفاده شد آن هم پس از بررسی و تحقیق و تفحص در لغتنامه‌ها و دانشنامه‌های زبان پارسی. بسیاری از لغت‌نامه‌های معروف معادل آن را هریسه گفته اند و حتی گاها شیرینی آن را به هل ربط داده اند ولی چیزی که مسجل شد درست بودن واژه هلیم یا ه دو چشم برای این غذای لذیذ است. و اما نکته کنکوری: هلیم را با شکر زیاد میل نکنید. مخصوصا اینکه هم زدن هلیم با شکر فراوان آن را آبکی و شل خواهد کرد.
شاید اسم این‌ها دسر باشد و یا شاید ادای دسر را دربیاورند ولی در واقع هرکدام بدون شباهت به یک غذای مقوی و سالم نیستند. به ویژه فرنی که انصافا غذایی است کامل و سالم و مقوی. خوردن شله زرد و حلوای زعفرانی هم به دلیل ترکیبات ضد افسردگی زعفران دارای نقش مهمی در شادابی و نشاط زندگی روزمره می‌باشد.
چه چیزی بهتر از این که در تابستان های گرم غذایی بخورید که هم سیر شوید و هم خنک شوید! این کار تنها از پس آبدوغ خیار برمی آید.
