دقیقا نمیدونم به تاریخ چندم ولی اومدم اینجا که بنویسم من دومین فاز افسردگی قرنطینه رو بعد از امتحانا با موفقیت پشت سر گذاشتم و فردا یه روز جدیده :)
آخرین باری که پر امید اومدم اینجا و مطلب نوشتم قبل از امتحانا بود.
مهر وارد ترم 5 میشم و هنوز باورش سخته ولی بزارید از آرمانهای بحث دور نشم...
خیاطی رو شروع کردم خیلی سخته ولی داره جذاب میشه.فردا مبحث آخرین دامنه و بعدش ما وارد مبحث شلوار میشیم زیبا نیست :)
تا مهر فرصت دارم که آپلود ویدیو های اینستا رو شروع کنم فقط خدا خدا میکنم سینوزیت تغییر فصل به سراغم نیاد چون کلی عقب میندازه همه چیزو...کرونا که دیگه هیچ :(
تا آخر مهر فرصت دارم خیاطی هامو به یه جایی برسونم.
مبنا رو گذاشتم تا اول مهر که کتابای فارسی رو بخونمو بریم سراغ خارجیا...
اگه سگ سیاه افسردگی دوباره اینورا پیداش نشه دو پله بالاتر میام با این پلن.
میخوام ایلستریتور رو شروع کنم احتمال میدم سخت نباشه،راستشو بخواین نرم افزارهای گرافیکی اصلن سخت نیستن یعنی در واقع هیچی سخت تر از خیاطی نیست :(
دیدید نوجوونا هرسال واسه تابستون برنامه دارن دوتا زبونو و سه تا نرم افزارو یاد بگیرن اخرش فقط موفق میشن دوتا سریالو تموم کنن :/
خب من نوجوون نیستم.زشته نیاین تو پیوی بعدا بهم اخطار بدین...
هرشب یه ترانه ی ترکی رو گوش بدم و حلاجی کنم کفایت میکنه که تا اخر مهر بگم ترکی رو هم به یجایی رسوندم.
خلاصه که باشد که پیروز و سربلند باشید و هرگز سگ سیاه افسردگی دور و برتون پیداش نشه :)
اگرم شد نترسین.تنها راه حلش گذر زمانه...
یکی یه هفته،یکی یه ماه،منم چند هفته :/
میگذره ولی نپرس چطور ....
