روش‌های روزانه‌ای برای ایجاد و پرورش صبر وجود دارد. تمرین صبر و شکیبایی در شرایط روزمره نه‌تنها زندگی کنونی ما را شادتر می‌کند بلکه به هموار کردن راه برای آینده‌ای رضایت‌بخش و موفق‌تر کمک می‌کند.
به گزارش ایسنا، در نوشتاری در سواد زندگی به قلم سیدمحمدمهدی شهیدی آمده است: «همه ما صبور بودن را می‌ستاییم و حتی به یکدیگر توصیه می‌کنیم اما وقتی چراغ راهنمایی سبز می‌شود و ماشین جلویی ۳۰ ثانیه دیرتر حرکت کند، غُر می‌زنیم که چقدر لفتش می‌دهد. اگر در سوپرمارکت فردی با صندوقدار خوش‌وبش کند یا لطیفه‌ای برایش بگوید، عصبانی می‌شویم که خرید ما دیر شده است. چند بار زمانی که شماره دوستی را گرفته‌اید و ۳ بار بیشتر بوق خورده تماس را قطع کرده‌اید؟ وقتی وبسایت مورد نظرتان دیر بالا می‌آید چقدر بدوبیراه گفته‌اید؟ وقتی در صف صبحگاهی نان بربری بیشتر از چند دقیقه معطل شده‌اید، از خیر بربری گذشته و یک بسته لواش از سوپری خریده‌اید؟ وقتی قصد کاهش وزن داشته‌اید به جای رعایت ۶ ماهه رژیم ساده غذایی و ورزش روزانه به سراغ قرص‌هایی رفته‌اید که ۳ روزه لاغر می‌کنند؟
این‌ها نمونه‌هایی از عادت‌های روزمره ما در مواجهه با مسائل و چالش‌هاست: همه به دنبال راه حل "فوری" و "همین حالا" هستیم و یادمان رفته که ارزشمندترین چیزهای زندگی زمان، صبر و انتظار لازم دارد: موفقیت تحصیلی و شغلی، تولد بچه و بزرگ شدن فرزندان، پا گرفتن کسب‌وکار، دوران بهبود و نقاهت پس از بیماری، پختن غذایی لذیذ و اصلاً خود زندگی. این گونه است که صبر و انتظار کشیدن به چالشی برای اکثر ما تبدیل شده است. ما توانایی تحمل انتظار، تأخیر و صبر کردن را از دست داده‌ایم. برای همین در مواجهه با شرایط دشوار یا ناامیدکننده که انتظار و صبر می‌طلبد، شکننده هستیم.
چه نیازی به صبر هست؟
کلمه صبر در انگلیسی patience بوده و از واژه لاتین pati گرفته شده است که به معنی تحمل رنج است. نیازی به گفتن نیست که رسیدن به صبر آسان نیست و در دنیای "فوری" شدهٔ امروز، پیشرفت‌های فنآوری به ما این امکان را داده‌اند که تقریباً بلافاصله چیزی را که می‌خواهیم، تجربه و مصرف کنیم. در چنین شرایطی آیا لازم است دیگر صبور باشیم؟
اگر بخواهیم به اهداف خود برسیم، روابط موفقی داشته باشیم و به آرامش درونی دست یابیم، جواب بله است.
هر چیزی که ارزش و اهمیت دارد نمی‌تواند فوراً اتفاق بیفتد. بنابراین حتی در این روزگار، صبر یک فضیلت است که باید از نو بیاموزیم.
مزایای توسعهٔ صبر
در یک دهه اخیر مطالعات علمی زیادی در مورد تأثیرات صبر بر سلامت و شادابی، بهبود بیماری، مدیریت بنگاه‌داری و کسب و کار انجام شده است. نتایج این مطالعات مزایای زیر را برای صبور بودن و توسعهٔ صبر اثبات کرده‌اند:
۱. صبر سطح استرس را کاهش می‌دهد و شما را به فردی شادتر و سالم‌تر تبدیل می‌کند. وقتی صبر می‌آموزید و تمرین می‌کنید، کمتر دچار استرس و عصبانیت می‌شوید و بیشتر بر احساسات خود کنترل دارید. فرد صبور در موقعیت بهتری برای مقابله با شرایط قرار دارد. این امر باعث افزایش سلامت جسمی و طول عمر می‌شود.
۲. صبر باعث می‌شود که نتایج بهتری در تصمیم‌گیری به دست بیاید. وقتی صبور هستید، وقت بیشتری به ارزیابی وضعیت اختصاص داده، تصویر بزرگ‌تری از نتایج را مشاهده می‌کنید و تمام جوانب مثبت و منفی را می‌سنجید. بدین ترتیب شانس اشتباه را کاهش می‌دهید، زیرا در تصمیم‌گیری عجله نمی‌کنید. وقت‌گذاشتن برای حل مشکل مستلزم صبر و تفکر است.
۳. صبر به افزایش درک، همدلی و شفقت کمک می‌کند. وقتی خودتان صبور هستید، به طور خودکار بیشتر دیگران را درک می‌کنید و با آنها همدلی و دلسوزی نشان می‌دهید. افراد صبور زمان بیشتری را برای غلبه بر موانع ارتباط بین فردی می‌گذرانند تا درک بیشتری از دیگران داشته باشند. این باعث می‌شود روابط بهتر و کامل‌تری با همسران، دوستان، کودکان و کارفرمایان برقرار شود.
۴. صبر به شما کمک می‌کند تا روند رشد را درک کنید. همان طور که در ابتدا ذکر شد، هر چیزی ارزشمندی نیاز دارد تا برای رسیدن به آن زمان بگذارید و تلاش کنید. همان طور که یک ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید: «روم در یک روز ساخته نشده است.» بنابراین هرگونه برنامه‌ریزی، رشد، ارزیابی و اندازه‌گیری زمان می‌برد و زمان بردن نیازمند صبر است.
تکنیک‌هایی برای پرورش صبر
روش‌های روزانه‌ای برای ایجاد و پرورش صبر وجود دارد. تمرین صبر و شکیبایی در شرایط روزمره نه‌تنها زندگی کنونی ما را شادتر می‌کند بلکه به هموار کردن راه برای آینده‌ای رضایت‌بخش و موفق‌تر کمک می‌کند.
در ادامه چند استراتژی پیشنهادی سارا اشتگر، محقق دانشگاه بیلور، ارائه شده است.
۱- وضعیت را تغییر دهید
احساس بی‌تاب بودن فقط یک واکنش عاطفی خودکار نیست. بی‌تابی شامل افکار و عقاید آگاهانه نیز می‌شود. اگر همکار شما در آمدن به جلسه تأخیر داشت، شما می‌توانید در مورد این بی‌احترامی غُر بزنید یا آن ۱۵ دقیقه اضافی را به فرصتی برای مطالعه تبدیل کنید. صبر با کنترل ما در ارتباط است و تلاش آگاهانه ما برای تنظیم احساساتمان می‌تواند در تربیت خودکنترلی به ما کمک کند.
۲- ذهن‌آگاهی را تمرین کنید
کریستین کارتر GGSC برای پرورش صبر تمرین ذهن‌آگاهی را توصیه می‌کند. نفس‌کشیدن عمیق و توجه به احساسات ناخوشایندی که در آن لحظه دارید، می‌تواند به شما کمک کند با صبر بیشتری به مشکلات و مسائل پیش‌آمده پاسخ دهید.
۳- قدردانی کنید
در مطالعهٔ دیگری، بزرگسالانی که عادت سپاسگزاری داشتند، تحمل تأخیر و صبر بیشتری داشتند. اگر به خاطر آن چه امروز داریم سپاسگزار باشیم، از انتظار کشیدن برای چیزهای بیشتر و شرایط بهتر خسته نمی‌شویم. ما با قدردانی از دیگران طاقت و تحمل خود را برای صبر کردن و رضایتمندی از تأخیر افزایش می‌دهیم.
۴- توقف کنید
هر وقت که احساس کردید تمایل دارید که با عجله همه چیز را سریع پیش ببرید، یا می‌خواهید بلافاصله کارها را انجام دهید و نمی‌توانید منتظر بمانید تا کارها مسیر طبیعی خود را ادامه دهند، به خود دستور ایست بدهید و توقف کنید! قبل از اقدام به کار یا تصمیم به حرکتی، چند نفس عمیق بکشید! به عنوان مثال اگر در یک سوپرمارکت یا در ترافیک سنگین قرار دارید، تصمیم بگیرید که مکث کنید و هیچ کاری نکنید. در این مواقع برخی کارهای دیگر را انجام دهید، به رادیو گوش دهید یا فقط از تماشای قفسه‌ها و خریداران سوپرمارکت لذت ببرید. یادتان باشد بی‌تاب بودن باعث نمی‌شود کارها سریع‌تر پیش بروند. بنابراین گاهی بهترین کار، هیچ کاری نکردن است.
۵- تأخیرِ با رضایت را تمرین کنید
پرورش صبر می‌تواند با بالا بردن ظرفیت تحمل ما در انتظار کشیدن توسعه پیدا کند. ایجاد انتظار آگاهانه یا تأخیر با رضایت بهترین تمرینی است که در طول روز می‌توانید در موقعیت‌های مختلف انجام دهید. وقتی نوبت شما در نانوایی/ عابر بانک/ پای صندوق خرید/ سلف‌سرویس محل کار/ صف اتوبوس/ کشیدن بشقاب سر میز غذا و ... است، نوبت‌تان را با لبخند و رضایت به نفر بعد از خود بدهید.
۶- قبل از صحبت کردن فکر کنید
بعضی مواقع اولین فکری را که به ذهنمان خطور می‌کند بدون در نظر گرفتن عواقب آن بیان می‌کنیم. اگر قبل از حرف زدن، مکث کنیم و آن چه را می‌خواهیم بگوییم مزه‌مزه کنیم، می‌توانیم از صدمه زدن یا توهین به دیگران جلوگیری کنیم. توصیه من این است که با خود قرار بگذارید هنگام صحبت کردن با گفتن کُد "بعدی" آن چه را می‌خواهید بگویید به لحظه بعد موکول کنید.
