۱- هیچ اثری از معجزه‌ی سخن گفتن عیسی(ع) در گهواره در چهار انجیل رسمی وجود ندارد. تمرکز این انجیل‌ها بر معجزه‌ی رستاخیز و سپس عروج مسیح(ع) است. پیش‌تر نوشته بودم که قرآن کشته‌شدن عیسی(ع) را انکار نمی‌کند [این‌جا بخوانید] اما هیچ نشانه‌ی قرآنی هم درباره‌ی رستاخیز و عروج او به شیوه‌ای که در اناجیل مطرح شده و در سنت مسیحیان امروز گرامی داشته می‌شود وجود ندارد.
۲- علاوه بر انجیل‌های رسمی تعداد زیادی انجیل غیر رسمی در مناطق مختلف جهان وجود دارند از جمله انجیل‌های کودکی که به داستان‌های دوران کودکی عیسی بن مریم(ع) می‌پردازند.
۳- تنها انجیلی که معجزه‌ی عظیم سخن گفتن عیسی(ع) در گهواره در آن مطرح شده، انجیل کودکی سوریه[۱] است. نگارش این انجیل به یک قرن پیش از ظهور اسلام باز می‌گردد. در آن انجیل عیسی در گهواره به سخن می‌آید و می‌گوید:«إني ابن الله» که در قرآن به «إني عبد الله (١٩:٣٠)» تحول یافته است.
۴- هیچ نشانی از ترجمه‌ی مکتوب انجیل کودکی مذکور و هیچ یک از اناجیل به عربی تا پیش از قرن ۹ در دست نیست. اما در نهایت شباهت این دو عبارت و قرابت جغرافیایی خاستگاهشان و غیاب چنین معجزه‌ی عظیم و محیرالعقولی در عقاید رسمی مسیحیان قابل توجه است. همچنین پیش‌تر نوشته بودم تثلیثی که قرآن به آن تصریح می‌کند حتی تا امروز مورد اعتقاد هیچ یک از فرقه‌های مسیحیت نیست [این‌جا بخوانید]. به عبارتی قرآن معجزه‌ای برای عیسی(ع) ذکر می‌کند که هیچ یک از مسیحیان به صورت رسمی به آن معتقد نیستند و به عقایدی از مسیحیان انتقاد روا می‌دارد که جزء عقاید هیچ یک از فرقه‌های مسیحیت از گذشته تا به امروز نبوده است!
[۵- طبیعتا پیش‌فرض‌های [غلط و ناممکن] جمله‌ی انتهایی بند قبل آن است که: (۱) قرآن در حال بیان گزاره‌های تاریخی است. (۲) ترجمه‌ی تحت اللفظی قرآن ممکن و حجت است. (۳) متن قرآن از هرگونه مجاز و استعاره‌ای خالی است.]
[۱] Syriac Infancy Gospel
