مدت ها بود که مشغول ساختن اقامتگاه بود و تنها چیزی که دلخوشی روزهای تکراری اش بود ساختن همین اقامتگاه بود. هر روز که وظایف ماموریتش را به انجام می رسوند و گزارش همواره بی جواب اش (!) را ارسال می کرد، از سفینه بیرون می رفت و روی قسمت های مختلف اقامتگاه کار می کرد. تقریبا اقامتگاه آماده استفاده شده بود. خودش را تصور می کرد که اولین ساکن اقامتگاه شده!!! برایش خیلی هیجان انگیز بود و دائم از این افکار و پیشرفت کارش انرژی می گرفت. فکر می کرد اگر اسمش را روی سردر ورودی حک کنه و مختصات اقامتگاه را در فهرست دسترسی کیهانی ثبت کند، هر سفینه ای که قصد فرود روی سیاره رو داشته باشه از این اقامتگاه استفاده خواهد کرد. با این افکار هر روز بیدار می شد و هر شب می خوابید.
یک روز که مثل همیشه مشغول انجام وظایف ماموریتش بود بعد از ارسال گزارش، درست زمانی که می خواست از سفینه خارج بشه، پیامی عجیب دریافت کرد.
این دومین باری بود که در کل مدت ماموریتش در سیاره پیام دریافت می کرد... بار اول زمانی بود که قصد ترک سیاره برای رسیدن به Star-Ship-1 داشت.
با خودش فکر می کرد شاید این پیام هم مشابه پیام اول باشد، شاید هم در مورد گزارشات ارسالی نکته ای وجود داشت. بلاخره پیام را خواند:
از: فرماندهی ارشد ناوگان فضایی
به: کاوشگر 755
ارجحیت: آنی
موضوع: ماموریت به Star-Ship-1
باورش نمی شد، ماموریتی به Star-Ship-1، آن هم درست زمانی که با ماندن در سیاره کنار آمده بود... و اقامتگاهی که ساختنش رو به اتمام بود...
مدتها پیش قصد رفتن به Star-Ship-1 داشت که از طرف مرکز عملیات دستوری مبنی بر توقف و ماندن در سیاره گرفته بود... اما این بار از فرماندهی ارشد ناوگان فضایی، و آن هم بصورت آنی به Star-Ship-1 فرا خوانده شده بود...
باید هر چه سریعتر آماده رفتن از سیاره و پیوستن به Star-Ship-1 می شد.
هنوز باورش نمی شد، حس عجیبی داشت، هم خوشحال بود و هم متعجب و از اینکه چیزی را که ساختنش رو به اتمام بود باید ناتمام رها می کرد، ناراحت!
اما با هر حس و حالی باید می رفت... دیگر روزها و شب ها را به تنهایی سپری نمی کرد.
و این یعنی افرادی در Star-Ship-1 انتظار ورود کاوشگر 755 را می کشیدند.
پایان فصل اول
