من پیش تو چه هیچم و هیچم بدون تو
دنیا برای من نمیارزد بدون تو
آن روزها که بودن تو بود آرزو
در میگذشت عمر گرانم بدون تو
در خط و خال سرشتم خیال غم
اندر میان طالعم آفت ، بدون تو
ناگاه از میان خیالم دمی گذشت
یک سرخوشی به خیالم ، بدون تو
نور امید و روشنی آمد به دیده ام
نوری به چشمهای تر من ، بدون تو
گفتم که این خیال شبیه کسی نبود
این سر خوشی زوصال کسی نبود
آن لحظه از خیال خوشم بیخود از خودم
در فکر آتیه ای خوش ، بدون تو
لختی گذشت و خاطره اش ، لحظه لحظه ام
آن سرخوشی همه چیزم ، بدون تو
گردون بگشت و به پلکی گذشت عمر
عمری به شهد خیال تو اما ، بدون تو
تا اینکه روی تو را دید دیده ام
گوشم شنید زمزمه های شنیده ام
لبخند ناب تو نورش خیال من
بر سرخی لبان تو هم التهاب من
آغوش گرم تو همان سرخوشی ناب
عطر تو هم که تا سحر آدم برد به خواب
خیلی شبیه خیالم شدی عجیب
پا تا به سر همه زیبا همه نجیب
در بسترم همه شب در خیال تو
در فکر هم ، همه فکر محال تو
آیا شود که گوشه چشمی به من کند
ماه رخش تمام شبی سوی من کند
او را کجا ، من قد خمیده ام
بختش کجا و طالع گردون ندیده ام
اکنون دگر خیال تو شبهای من شده
شبهای پر امید وصالم بدون تو
با فکر تو دم و ساعت به سر شود
هر روز سرخوش تو من بدون تو
یک روز هم بدون تو که شب نمیشود
شبها سحر نمیشود آخر بدون تو
روزبه//
عشق تنها در واژه باقی میماند ، هر کس تفسیری برای خود بر میگزیند و میرود و عشق همچنان باقی میماند
