فکر کردن میتونه عین سرطان ذره ذره وجود انسان را بگیرد و از بین ببره و چاره چیست هرچقدر که بخواهی از گرداب افکار و تفکرات بیرون بیایی راه چاره ای وجود ندارد....
انسان هرچقدر بیشتر در فکر رهایی از یک تفکر است، بیشتر در ان غرق شده .
از نگاه من انسان هایی که زیاد تفکر میکنند بیشترین رنج را متحمل میشوند...
اتاق تاریک ذهن ، زندان امنی است که هرکسی نمیتواند از ان خارج شود!
ادمیزاد همیشه از افکارش فرار میکند، نمیدانم شاید باید با ان روبرو شد اما روبرو شدن هرچی بیشتر من را در اندوه غرق میکند!
شاید سنت نیاکان ما غم و اندوه بوده است شاید در این سرزمین نمیشود ارام ماند ، خوشبخت بود ، ارامش داشت و رنج دوستی وفادار است ک تا پایان عمر مارا همراهی میکند....
