تمام سازمانها برای داشتن عملکرد و دستیابی به اهداف‌شان به سرمایه انسانی نیاز دارند. جدای از تعریف عمومی که برای سرمایه انسانی در ذهن همه ما وجود دارد می بایست دید وسیع تری به این مسئله داشته باشیم تا آنجا که ارزش واقعی سرمایه انسانی را به خوبی و درستی درک نماییم.
بحث های مختلف تا کنون در مورد نیروی کاری ، نیروی انسانی ، منابع انسانی و سرمایه انسانی توسط افراد مختلف مطرح گردیده . اما بحث ما در اینجا چیز دیگری است.
افرادی که در سامان ما مشغول به فعالیت هستند در واقع نوعی از دارایی های غیرمنقول ما به حساب می آیند چرا که هیچ گاه نمی توان تجربه ، آموخته ها و فضای دوستانه ایجاد شده توسط آنها را برای سازمان خود محاسبه نمود و در واقع با از دست دادن آنها تنها یک فرد از موسسه کسر نمی گردد بلکه انبوعی از تجربه ، آموخته و فضاهای ایجاد شده را با خود خواهد برد و سازمانها می بایست چندین برابر هزینه نمایند تا مجددا بتواند جای خالی آن را جبران نمایند.
مدیریت سرمایه انسانی در جذب، پرورش و ابقا (نگهداشتن) سرمایه‌ی انسانی دخیل است.
سرمایه انسانی را می‌توان از طریق مهارت‌آموزی و دانش‌افزایی ارتقا داد؛ و این ارتقاء هیچ گاه به ضرر سازمان نیست . گاهی ممکن است با خود به این فکر کنیم اگر قرار است فردی را پرورش دهیم تا پخته شود ، انبوهی از تجربه شود؛ به آن شکلی که ما می خواهیم ؛ آیا ارزش آن را دارد که اصلا این کار را انجام دهیم ؟! اگر سازمان را ترک نمود درواقع ضرری متحمل سازمان نخواهد شد ؟!
باید گفت درست است ، اما نه به این شکل!
درواقع با پرورش افراد در جهت تسریع اهداف و رویکردهای خود گام برمی داریم ، حتی اگر شخص مورد نظر سازمان ما را ترک نماید ؛ اگر آنقدر از سازمان ما در خود اندوخته باشد همواره از ما به نیکی یاد خواهد کرد و این خود تبلیغی برای سازمان ما خواهد بود ؛ حتی ممکن است همیشه در گوشه ذهن خود نیم نگاهی به گذشته بیاندازد و بازگشت به سازمان به یکی از اهداف اصلی او تبدیل گردد .
حتی ممکن است این امر نگرش جامعه به سازمان ما را تحت تأثیر خود قرار داده و فعالیت و همکاری با سازمان ما به آرزویی سخت دست یافتنی برای افراد جامعه تبدیل گردد.
با این رویکرد ما فضایی در سازمان خود ایجاد کرده ایم که علاوه بر اینکه باعث رشد و اعتلای سرمایه انسانی خود خواهد شد ، فضای پیرامون ما را به نحوی تغییر خواهد داد تا افراد بیرونی سازمان علاوه بر آرزوی همکاری با سازمان ما، فعالیت های جاری سازمان ما را نیز دنبال نمایند.
با توجه به اینکه پرورش و تعلیم نیروی انسانی برای به دست آوردن مهارت های لازم دارای هزینه است ، گاه باید به این نکته توجه کنیم که آیا اندکی هزینه برای نگهداشتن سرمایه انسانی و ابقاء آن ارزش بیشتری دارد ؟ یا اینکه جایگزین کردن نیروی انسانی جدید با سرمایه های انسانی گذشته دارای ارزش بیشتری است ؟
نظر شما در این مورد چیست ؟
