اینجا برای من بهتر است.

همین گوشه، کنار خاطرات مکتوب شده...

آری؛ اینجا برای من بهتر است.

هرچند بی‌تو سپری می‌شود روزهایم، ولی رد تو همچنان برایم قابل لمس است.

نه سال‌ها باران لازم است تا تو را ببینم و نه فرسنگ‌ها بیایان از تو دورم.

نه به دنبال چمن‌زاری برای دویدن پشت سرت و گمشدن میان امواج گیسویت هستم.

نه می‌خواهم در قصرت به انتظار من بنشینی و آوازی برای پیشوازم بخوانی.

نه از بهشتت برای من بگذر و نه از جهنم با من بترس.

میدانی من هیچوقت سخت نخواهم گرفت. حداقل نه در مقابل تو...