اسمش عشقه یا نفرت

تو که به دل ساده ام میکنی حمله

تو که بی رحمی شده برات شمله

نمیری تو گوش ت صد تا جمله

که به هیچ صراط مستقیم نیستی حتی قبله

توی عاشقی عشق الزامه

رنگ یه لبخند ابتسامه

که شیرینه تصویر

شنیدن بله بهترین پیغامه

که زیبا میشه چکامه

نمیشی به غما زنجیر

دیگه یه مرده ام که فقط مونده اسکلتم

دیگه غمو گرفتم مثل گیتار مثل فرتم

چقدر تو دل ادم راز باشه

غم های ادم پر طنطنه پر اهتزاز باشه

همش کارم تو عشق انقیاد باشه

دلم در گیر اینکه اون میاد باشه

قیمت عشق به قیراط باشه

این دل عاشقم بی احتیاط باشه

تو میای وبودنت حق مسلم

که زندگی بدون تو مبهم

ولی میری نیستی همیشگی

من درداتو میشنوم ولی تو میگی میشه درداتو نگی

عشق و عاشقی که چی بگم شده بردگی

پر شدم از اشفتگی

تو رویا میسازی و امحا میکنی

من قلبمو بهت میدم تو خیانت رو احیا میکنی

میگم حرفی ندارم بستست زبونم

یه زمانی امن ترین نقطه ن بودی مصونم

ولی الان نمیخوام بمونم

خستم واقعا از حال کنونم

یه خسته که داره یاد میگیره مردگی

که مرده دلو داده به اونی که زخم زبونش داره رزمندگی

امون از زندگی

یه خواهش کردم این یه خواهشه

مثال ما پر مناقشه

چیزی که نیست اسایشه

ولی سرت راحت روی بالشه

من تورو ادعا میکردم

اسمتو ورد هجا میکردم

این کارت شده مسخره

که رفتیم ته دره

که مرده رنگ منظره

نمیتونم بگم این رابطه محشره

نشدم از عشقت اکنده

تو کارات با بقیه هست که فقط خیلی خوشاینده

که من شدم به غم پناهنده

فقط تنها چیزی که جلوت رو میگیره پدافنده

این بدترین اتفاق واسه یه شاعره

غم تو ظاهره زجر متواتر

میشی توسط غم محاصره

این دل تو ملحد یا کافره

ایران سرای منو من ماتم سرا

از لحظه جدایی شروع شد ماجرا

باید تنهایی سر کنم تو غار حرا

ادامه میدم تنهایی مو تا ماورا

میخوای نباشم و نمیگی چرا

من رفتم تو کما

رفتم تو انزوا

دیگه باید به تنهایی کرد اتکا

و نمیخوام کسی کنه دعا

مسیرمو پیدا میکنم به دور از مسیر عاشقی

از دور قشنگه از دور دلپذیر عاشقی

اولش سریر عاشقی

ولی فقط میشی اسیر عاشقی

نه دیگه نمیخورم گول چاله گونه

همه عشقا زواله تو این زمونه

تو این جداله که کارتو میفهمم دونه به دونه

اشکامم به سمت تو نمیشه روونه