خیال میکردم عاشقی اما
چه دیر فهمیدم فقط خیالی ....
نگاهت چه غربت عجیبی داره ...
دلت انگار به حرمت یاد اونه که عزاداره ...
عاشقی با تو یه حس ناتمومه...
دلت انگار یه جایی سرگردونه ....
خیال میکردم سرخوش ترینیم اما
این دنیای بی وفا کی خواست بیینه خوشیو به ما?!...
درک حجم عشق من برای این دنیا سنگین بود
عشق من به تو آسمون ها رنگین تر بود
لیاقت این دنیا عشق های ننگین بود...
یادش بخیر از اون روزی که برای آخرین بار میدیدمت ....
نمی دونم چرا
از اون به بعد هربار که خودمو توی آینه میدیدم...
ناخودآگاه تصویر اون دوتا چشمای خمارتو توی چشماام میکشیدم...
بی رحمانه نگاهتو ازم میدزدی اما
چه بی دفاع میشی تسلیم سنگینی نگام ....
بخوای نخوای دلت ی جورایی گیره به نگام .....
کی گفته عشق فقط مال آدم بزرگاست ...
من از همون قدیمااا یادمه .... چشاتو که میدیدم ناخودآگاه می خندید چشام ...
خیلی دوسست دارم
کی بشه اشکامو تو آغوشت جا بذارم ....
ببین چقدر دلتنگ اون برق چشماتم...
درسته ندارمت اما هر شب با یاد آغوشت میخوابم...
کی گفته لذت عشق فقط تو رسیدنهه
قشنگترین روزای من همین روزای دلتنگیه...
