زئوس؛ خدای خدایان
زئوس؛ خدای خدایان
خواندن ۱ دقیقه·۲ ماه پیش

فرار از تقدیر ناخواسته

امروز تقریبن ۳ ساعت و نیم گل یا پوچ بازی کردیم. چسبید. واقعن چسبید. می‌توانست بهتر باشد. مثل تابستان. و تقریبن هرچیز دیگر.

مسئله این است همیشه می‌تواند بهتر باشد. حتا بهترین سالنی که تجربه کرده‌ام یا بهترین فیلمی که دیده‌ام می‌توانستند بهتر باشند.
زندگی همیشه همینطور خواهد بود. همیشه در تلاش برای رسیدن به کمال و همیشه ناکام در رسیدن.
تنها راه نجات از این تقدیر ناخواسته، لذت بردن از هر لحظه‌ست. خوب یا بد، زندگانی باید کرد. بد همیشه می‌تواند بهتر باشد و خوب، خوب‌تر. مهم این است حسرتی باقی نگذاری. باقی، حرصِ بیهوده است!

استمرارروزانه نویسیحسرتزندگی
اینجانب زئوس هستم؛ خدای خدایان؛ رفیقِ شفیق اوریلیوس اعظم. پیش می‌آید که مرا یاسین هم خطاب کنند. و البته در مواقع رسمی، باقریان. به‌هرحال عتش‌ام نوشتن است و اینجا هم قبرستان نوشته‌های ناپخته‌ام:)
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید