دیروز به یکی از دوستام گفتم جایی می‌نویسم اما آدرسش رو به هیچ‌کس ندادم. بهش گفتم شاید وقتی اعتماد به نفسم نسبت به نوشته‌هام بیش‌تر شد، جاشو بهش بگم.
یه پست برام فرستاد از پیاده‌رو. قبلا نخونده بودمش اما فهمیدم نویسنده‌ی اون وبلاگ هم چهارده سال پیش به واسطه‌ی همین «دوری» نوشتن رو شروع کرده. بعد این مدت خیلی چیزها تغییر کرده. گفته بود که همین نوشتن خیلی بهش کمک کرده.
چند تا پستش رو خوندم، خیلی متن‌های روونی داشت. اگه چهارده سال بعد به خوبی اون بنویسم، به هدفم رسیدم.
