اگه من بمیرم چیکار می‌کنی؟

من : اون لحظه میگم دروغ میگین
چون مگه میشه دختر به این خوش قلبی با این همه آرزو و آینده ای که تا چهل سالگیش و ساخته و برنامه ریزی کرده بمیره
ما قرار بود باهم تو ی خونه زندگی کنیم
هنوز جواهر بخش ای رو ندیده بود
هنوز دکتر نشده بود
هنوز محکم بغلش نکردم
هنوز با هم ۱۲۵ تا عکسی که قول دادیم بگیریم نگرفتیم.
هنوز محکم نچلوندمش.
هنوز محکم ماچش نکردم.
دیگه شب ها با کی حرف بزنم
کی بهم دل گرمی بده
قربونت صدقه کی برم
که باشه که شبا به خاطر اینکه زیاد درس می خونه گریه کنم
هنوز بدونه استرس شب رو صبح نکرده بود
هنوز عاشقانه ماه و برای بار هزارم ندیده بود
تمامی لحظات رو گریه می کنم انقد گریه می کنم که هیچی آرومم نکنه به جز بغل کرم اون دختر قد کوتاه با چتری های خوشگل اون دختره که انگار از انیمه بیرون اومده و وایب گل آفتاب گردون تو آفتاب سوزان شهریور میده دختری که انگار از کارتون هفت کوتوله بیرون اومده دختری که چشماش اندازه ماه قشنگه دختری که کلی آینده قشنگ رو تو ذهنش تصور کرده و برنامه ریزی و از این سن در تلاشه که این آینده رو بسازه
دیگه چی باشه که در موردش بنویسم
اون کامل زندگی نکرده بود
اون هنوز کارش تو دنیا تموم نشده بود
اون دوست فوق العاده ای بود که از بهشت اومده بود و قلب من و گل گلی کرد و بهم نشون داد دوست واقعی یعنی چی و دوباره قلب منو به روی آدم ها باز کرد که بفهمم همه بد نیستن

در آخر اون .........باور نکردنی زیباست و دلم براش خیلی تنگ میشه و بدونه هیچ شکی هیچ کس مثل اون میشه و هرگز کس دیگری وارد قلبم نخواهد شد.
( ترو خدا هنر نداشته نویسندگی مو زیر سوال نبر من تو روانشناسی نویسندگی ام کل می‌کنه من مثل تو استاد نویسندگی نیستم )

پ.ن: یه سوال پرسیدم، ازش پرسیدم اگه الان بهت بگن من مردم چیکار می‌کنی؟.

قرار بود اون گریه بکنه، ولی با چیزی که گفت خودم تا نیم ساعت گریه کردم...🙃

من استادم آخه منگل؟ من که فقط چرند مینویسم!🦒

دختری! شاید آرام باشی! ولی بزرگترین طوفان تو زندگی من بودی!

زندگیت همیشه مثل قلبت آفتابی!

ممنون که زندگیمو قشنگ تر کردی...

تو همزمان رفیق! دوست پسر! تراپیست! مامان! داداش! خواهر!

تو همه چیزی!

این نوشته رو گذاشتم تو ویرگول چون می‌دونم میبینه.

❤️💞🌈💜👥