Full Stack Developer
طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی به نفع چه کسانیست ؟
مدتیست که بحث طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی نقل محافل شده و هر کسی از ظن خودش طرح را تحلیل و بررسی میکند و همه میرسند به محدودیت اینترنت که چندسالی است بلای جان ما شده
اما از نظر من هدف چیز دیگریست که از قلم خیلی از عزیزان جا مانده و به نظرم باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
در ابتدای صبحت باید عرض کنم که از نظر من بیشترین زمانی که برای این طرح گذاشته شده مدت زمانیست که صرف تایپ کردن این طرح شده و بعد از آن هم یکی دو ساعتی ضرب و جمع و تقسیم که به هر کسی چقدر میرسد و نفع آنچنانی برای عامه مردم در نظر گرفته نشده است.
به زبان ساده در این طرح از شبکه های اجتماعی ( به عنوان مثال اینستاگرام) خواسته شده که اقدام به ایجاد نمایندگی در ایران کند ، با توجه به تحریم ها و خیلی از مشکلات ، شرکت فیسبوک نمیتواند مستقیما اقدام به حضور در ایران کند و باید نمایندگی خود را به شرکتی در ایران بدهد و این شرکت حافظ منافع طرفین باشد . اما بی انصاف نباشیم ، این خیلی هم بد نیست ، با افتتاح چنین شرکتی افراد فعال در اینستاگرام که بالای 5 هزار فالور واقعی هستند میتوانند از اینستاگرام مبلغی را دریافت کنند ، به عبارتی اینستاگرام بخشی از سود خود را بین افراد فعال در این شبکه اجتماعی تقسیم میکند و این میشود یک درآمد ثانویه (شاید بالاتر ) برای فعالین در این اپلیکیشن ، اما زیاد خوشحال نباشید ، این مبلغ انقدری بالا نیست که تغییری در زندگی ما ایجاد کند ، به عبارتی شاید حتی از یک استوری تبلیغاتی این پیج ها هم کمتر باشد و برای افراد با فالوور کم حتی ارزش پیگیری هم ندارد .
اما صحبت مالیات ، مالیات که میکنند هم مالیات بر این درآمد است نه مالیات بر درآمد حاصل از تبلیغات ، چراکه اولا درآمد های تبلیغاتی در اینستاگرام ثبت نمیشوند و درثانی اصلا نیازی به این طرح برای دریافت درآمد نیست و فقط کافیست که قانون درآمد بر گردش حساب تصویب و اجرا شود که خب همه میدانیم نه میشود و نه باید صحبتش باشد ، چراکه اگر این قانون تصویب شود فقط اینستاگرامی ها نیستند که شاملش میشوند و همه باید مالیات بدهند ، بله ، همه...
تا اینجای کار مورد خاصی نیست ، اینستاگرام یک شرکت را در ایران معرفی میکند ، شما را در سود خود شریک میکند و اگر خدایی نکرده مشکلی پیش آمد شما میتوانید از راه حقوقی پیگیر حق خود باشید نه اینکه دنبال هکر باشید.
اما اصل ماجرا چیست ؟ آیا هر شرکتی میتواند نماینده اینستاگرام باشد ؟
خیر ، هر شرکتی از پس این مساله بر نمی آید چراکه معمولا انتخاب شرکت نماینده بصورت مناقصه انجام میپذیرد و شرکت در این مناقصه نیازمند یک هزینه ورودی سنگین هست که در توان هر کسی نیست ، یا باید یک سرمایه گذار توانا و پولدار اقدام کند یا اینکه باید یک وام سنگین دریافت کند ، همانند وام هایی که در سال های گذشته به پیام رسان های بومی اهدا شد و مشخص نشد که آیا برگشت داده شد یا نه و...
در هر صورت هر شرکتی که بتواند این مسابقه را ببرد بارش را بسته و کسی به راحتی به گرد پایش هم نمیرسد ، یک واسطه گری پر سود که رقیبی هم برای آن وجود نخواهد داشت و نگران تحریم و افزایش قیمت دلار و... نخواهند بود ، پا روی پا میگذارند و سر ماه پولشان را دریافت میکنند.
اگرهم شرکت های خارجی با این قانون موافقت نکنند بازهم اتفاق خاصی برای این دوستان نمیافتد ، با یک اپلیکیشن که حتی تست نویسی درستی هم برایش انجام نشده از راه میرسند و وام های کلان میگیرند و بعد از مدتی که آب ها از آسیاب خوابید پروژه متوقف میشود و باید منتظر بمانیم تا قوه قضاییه جرایم را پیگیری کند.
مطلبی دیگر از این انتشارات
مهم زندگیست
مطلبی دیگر از این انتشارات
الکترون های ظرفیت
مطلبی دیگر از این انتشارات
رقصیدن با لیزا