تا بهار راهی نیست!!!35.699738,51.338060
چاقوی تیز غیرت!!!!
هر بار که یک زن به دست مردان خانواده و البته بهتر است بگویم صاحبانش !کشته میشود؛همه شروع میکنیم به بیان تراوشات ذهنی و داستان سرایی و آوردن بند و تبصره ی قانونی و خزعبلاتی از این قبیل!
در این مواقع معمولا جامعه به چند قسمت نامساوی تقسیم میشود!
گروهی با جمله کلیشه ای قضاوت نکنیم یقه ی مبارکشان را از قضیه میرهانند و دوغشان را مینوشند!
گروهی خودشان را جای قاتل بیگناه!میگذارند و حس ناموس پرستیشان به تلاطم می افتد و آستین دران و سینه شرحه شرحه کنان دنبال تبصره و بند و قانونی هستند تا خیالشان از قصاص قاتل راحت شود و بروند سراغ اداره ی املاک و زنان خانواده!!ناگفته نماند که این دسته فقط شامل آقایان نمیشود و گاها بانوان هم شدیدا با قاتل احساس همدردی میکنند و عنان از کف داده و مقتول را مستحق یک بار کشته شدن که نه چندین بار جان دادن میدانند!
این گروه در اکثریت هستند!
و اما گروه سوم که قتل را به هر عنوانی شنیع و ناپسند میدانند و خواهان اشد مجازات برای قاتل هستند.البته اکثریت این گروه زنانی هستند که به احتمال قوی آینده ی خودشان را در خطر میبینند و میخواهند علاج واقعه قبل از وقوع را پیدا کنند!
و گروهی هم زنانی هستند که نشسته اند بیرون گود و میگویند لنگش کن!!!این گروه از قوانین و عرف و شرعمان خبر دارندو باز هم خود زن و بی عرضگی اش را دلیل بر نابودی اش میدانند!
و اما گروه دیگر مردانی هستند که دنبال اعاده ی حق زنان این چنینی هستند و با آب و تاب از قوانین نانوشته و تناقضات قانونی سخن میگویند و معترض هستند.این گروه از مردان خود نیز به دو گروه تقسیم میشوند :گروهی که هنوز ریشه های مرد سالاری در وجودشان نهادینه و نهفته است و فقط در شرایط آن قاتل قرار نگرفته اند و گرنه شناگر ماهری هستند!
گروه دوم مردانی هستند که با عقلانیت تام و با نهاد انسانی در پی حل ریشه ای این معضل هستند!
و اما در فواصل زمانی بسیار کوتاه فضای مجازی پر میشود از فیلم و عکس زنانی که با عناوین قتل ناموسی پر کشیدند.کمی آب و تاب فضای متعفن جامعه را میگیرد و چند روز میزگردهای خانوادگی و جنگ و جدلهای قهوه خانه ای و سخنان نغز از بزرگان در اینستاگرام و اعاده ی حق و حقوق از سوی زنان بی صدای حامعه اوج میگیرد و باز هم بنابر ذهن فراموشکار مردم، این قتل هم به ورطه ی فراموشی گرفتار میشود و دوباره روز از نو و روزی از نو!
هر بار زنی به دست همسرش ،دختری به دست پدرش و برادرش کشته میشود و دریغ از کمی تغییر در قوانین.
دریغ از کمی تغییر در بافتهای فرسوده ی فرهنگی و عرفی و شرعی جامعه.
دیگر هیچ مردی نمی تواند چهار زن اختیار کند اگر با قتلهای ناموسی نسل زنها رو به انقراض برود!!!
آسیه محمودی
مطلبی دیگر از این انتشارات
دنیای وارونه!!
مطلبی دیگر از این انتشارات
کمالگرایی؛ درد مشترکِ کمتر روایتشدهی نسل ما
مطلبی دیگر از این انتشارات
چطور خودم را دوست داشته باشم وقتی دوستم ندارند؟