عشقبازی من با یک کتاب

این روزها حالِ خوب من عشقبازی با کتابی است که نمی‌خواهم به این زودی تمام شود! به همین سبب آن‌قدر آرام آرام می‌خوانم‌اش، تو گویی عاشقی که پس از سال‌ها به وصال معشوق رسیده و جامه‌ی وی چونان‌چون گلبرگ‌ گلی صدبرگ، یکی‌یکی از تن لطیف وی به در می‌کند... عاشقی که در پی وصال نیست، در پی عشقبازی در این لحظه و اینجاست... در Now-here که اگر سر بجنبانی و لحظه‌ی اکنون را نپایی به Nowhere (هیچ‌کجا) بدل می‌شود...

کتاب این است: انسان خردمند؛ تاریخ مختصر بشر نوشته‌ی «یووال نوح هراری» که اتفاقاً آشنایی با وی را مدیون یکی از دوستان ناشناخته‌ی ویرگولی‌ام و دستش را از همین‌جا می‌فشارم و می‌بوسم.

در شرح مختصر این کتاب چنین آمده است:

صد هزار سال پیش، دست‌کم شش گونۀ انسانی بر روی زمین زندگی می‏کردند. امروز تنها یکی به‏جا مانده است:
ما،
انسان‏های خردمند (هوموساپینس)
چه‌طور گونه‌ی ما در نبرد برای سلطه بر دیگران پیروز شد؟
چرا نیاکانِ شکارگر ـ خوراک‌جوی ما اقدام به ساختن شهرها و برپایی پادشاهی‏ها کردند؟
چگونه به خدایان و ملت‏ها و حقوق بشر ایمان آوردیم،
به پول و کتاب‏ها و قوانین اعتماد کردیم،
و خود را برده‌ی بوروکراسی و مصرف‏گرایی و حرص ‏و آز برای خوشبختی ساختیم؟
دنیای ما در هزارۀ آینده چه شکلی به‏ خود خواهد گرفت؟
انسان خردمند به‏گونه‏ای جسورانه، همه‌جانبه و بحث‌انگیز هر آنچه را تا کنون گمان می‏کردیم در مورد انسان می‏دانیم به چالش می‌کشد: افکارمان، رفتارمان، اعمال‌مان، اقتدارمان... و آینده‏‌مان را.
از همگی‌مان با هر ایمان و اعتقادی می‌خواهم که روایت‌های زیربنایی جهان را زیر سؤال ببریم، پیشرفت‌های گذشته را با دلمشغولی‌های کنونی مرتبط کنیم و از نتایج جدل‌انگیز آن نهراسیم.
دکتر یووال نوح هراری از دانشگاه آکسفورد دکترای تاریخ دارد و در دانشگاه بیت‌المقدس تاریخ جهان تدریس می‌کند.
موضوع اصلی این پژوهش او سؤالات صریحی است همچون:
رابطه‌ی تاریخ و زیست‌شناسی چیست؟
آیا عدالتی در تاریخ یافت می‌شود؟
آیا در مسیر تاریخ مردمان سعادتمندتر شده‌اند؟
و...