"میم" مثل مرد

او "مرد" است،

دست هایش از تو زبرتر و پهن تر است..

صورتش ته ریش دارد..

جای‌گریه کردن، موهایش سفید می شود..

او با همان دست های زبرش تو را نوازش می کند و با همان صورت نا صاف و نا ملایم تو را می بوسد و تو آرام می شوی..

به او سخت نگیر..!

او را خراب نکن..!

او را "نامرد" خطاب نکن..!

او را با پول و ثروتش اندازه نزن..!

فقط به او نخ بده تا زمین و زمان را برایت بدوزد..!

فقط با او رو راست باش تا دنیا را به پایت بریزد..!

آن مردی که صحبتش را می‌کنم، خیلی تنها تر از زن است،

لاک به ناخن هایش نمی زند که هر وقت دلش یک جوری شد، دست هایش را باز کند، ناخن هایش را نگاه کند و ته دلش از خودش خوشش بیاید..!

مرد...

موهایش بلند نیست که در بی کسی هایش کوتاهش کند و اینطوری با همه ی دنیا لج کند..!

مرد نمی تواند وقتی دلش گرفت، به دوستش زنگ بزند یک دل سیر گریه کند و سبک شود..!

مرد، دردهایش را اشک نمی کند،

فرو می‌ریزد در قلبی که به وسعت دریاست..!

یک وقت هایی، یک جاهایی، باید گفت:

"میم" مثل مرد..!