تکامل بشری _ LUCY فیلمی فراتر از یکِ به علاوه یک

باید اعتراف کنم اسمی که انتخاب کردن تنها گزینه مناسب بود! در واقع هیچ کلمه ای نمی تونه چنین بار عظیمی از فرضیات و تکامل رو به دوش بکشه، مگر یک اسم؛ به من بود اسمشو میزاشتم صدرا :) (روی اسم لوسی بزن)

LUCY

یک راست رفت سَرِ اَصل مطلب

معمولا توی این سبک از فیلم ها کار به جایی می کشه که آدم زیاد مشتاق دیدن ادامه داستان نیست، چون بار علمی فیلم ممکنه باعث کِسِل شدن داستان بشه! ولی با کمال رضایت از فیلمی که دیدم باید بگم، ریتم داستان اون قدر تند و سریع پیش رفت که هم احساسات به مخاطب منتقل شد و هم قابلیت این رو داشت که بیننده رو تحت تاثیر قرار بده!

از 10 تا 100 درصد استفاده از مغز

بسیار کار جالبی بود! اینکه مخاطب رو منتظر دیدن اتفاق بعدی نگه داری، که البته یجور شکنجه به حساب میاد! از چهل درصد که رد شد با خودم می گفتم یعنی صد درصد دیگه قراره چی بشه؟! و چقدر لحظه ی زنگ زدن به مادرش شیرین و در عین حال منزجز کننده بود؛ زمانی که دکتر داره مواد رو ازبدنش خارج میکنه و اون‌ در اوج عواطف‌ احساسی با گوشی موبایل به سر می بره! این یعنی تکامل، یعنی کنترل خواسته های زندگی و بی اثر کردن نا‌ملایمات اون.

وقتی به درصد های پایانی نزدیک می شد، قدرت انسان رو به چیزی فراتر از تصورات ما بُرد. به شخصه برام سوال شد، انسانی که روح خدایی داره و توانایی رسیدن به این همه توانایی، چرا هیچوقت از خودش نپرسید دلیل داشتنش چی میتونه باشه. منظورم اینه گاهی یه پرسش هزار جواب به همراه داره!

مواد مخدر تنها راه رسیدن به تکامله؟!

درواقع نویسنده داستان چاره ای جز پیدا کردن این بهونه نداشت! و اینکه برام جالب بود که به نظریه داروین هم توی این فیلم هم اشاره شد. خیلی دوست دارم بدونم چگونه و به چه صورتی میتونیم به این مهم دستیابیم؟! اگر بشر راهی برای افزایش درصد استفاده از مغز پیدا کنه، رسما جهان دگرگون میشه و با چالش های جدیدی روبه‌رو میشیم!

پایانی پُرمفهموم برای صدرا

اگر به پایان فیلم دقت کنید به چند نکته پی می برید.(نظرتون دربارشون چیه حتما بگین!)

• ذات بشر همیشه خوی جاه طلبی داشته و انکار اون لحظه که قاچاقچی ها به دنبال کشتن منبع اصلی علم بودن و در عین حال سوی دیگر بشر که تشنه ی پیدا کردن حقیقت بود.
• عشق همیشه بوده و هست و ذات انسان با عشق به خدا آمیخته شده و دیدیم که بازم احساسات روی ذهن لوسی تاثیرگذار بود.
• نکته خیلی مهم میدونید چی بود؟!!! لوسی با اون درجه از هوش و ذکاوت باز هم منتظر فرمان پروفسور بود! یعنی هر انسان ممکنه نظری داشته باشه که تو هر چقدر هم زرنگ باشی باز مشورت کردن یه چیز دیگس.
• وقتی به همه چی پِی ببری دیگه زمان معنایی برات نداره! ( اینو خودم کشف کردم برید حال کنید :) )

خب امیدوارم از این پست لذت برده باشین و در ضمن حتما نظر فراموش نشه 3>