بهرام ورجاوند·۴ سال پیشتنها در خانه... (گاه بی گاهان- ده)خودم را رها کردهام روی دیوان... یعنی یکطوری که با لباسِ کامل و پتوی سفریام...فقط آن پالتوی نمناک را آویختهام گَلِ رختآویز دیواری و کفش…