قدیمی·۶ سال پیشپرسه شبانهدلم حوالی غم بود و در میانه راه سکوت کوچه ترک خورده بود با یک آه هنوز پیچک سرسبز نامرادی من گرفته بود در آغوش خویش غربت ماه زبانه می کشد…