rouzi·۷ سال پیشداستان کوتاهشب موهای سیاهش را پهن کرده بود روی گنبد زمین و داشت آن بالا با مروارید درخشانش نگاه ها را به خود جلب می کرد. میان این همه نگاه اما چهار چشم به هوای دیگری به گوهر او خیره مانده بودند. سوسوی چشمان غم زده یشان مثل سوز زمستان سرد بود، شب که برای اولین بار این حس را تجربه می کرد از روی کنجکاوی نگاهی به زمین انداخت و صداها کَم کَمَک از لابه لای درختان کهن سالی که با سایه یشا...
