شده که غمگین باشی و نفهمی چرا؟؟
این نوشته را از این ویدئو اقتباس کردم، تا جای زیادی ترجمه و هرجا چیزی به ذهنم رسیده هم اضافه کردم
رفتارهای زیادی در ما ایجاد ناراحتی می‌کند، رفتارهایی که از آنها آگاه نیستیم یا آگاهیم و نمی‌دانیم که غم ایجاد میکنند.
۱. وقتی ذهن خود را روی هدف ها متمرکز میکنیم و از مسیر لذت نمی‌بریم. وقتی به خودمان قول می‌دهیم که «اگر اون ماشین، اون گوشی، اون آدم ، اون شغل را داشته باشم دیگه ای ندارم و خوشحال و راضی ام»، در واقع روزها و لحظه ها را در غم و فقدان می‌گذرانیم ، باور دارم که با آمدن آن روز موعود که هدف محقق میشود هم هنوز رضایت و خوشحالی حس نمی‌شود یا اگر بشود هم زودگذر و آنی خواهد بود.
۲.وقتی ارزش دارایی ها از ارزش تجربه ها بیشتر میشود. این رو تحقیقات می‌گوید که لذتی که از داشتن وسیله هایی مصرفی روزمره می‌بریم در مقایسه با لذت تجربه ها، زود تمام میشود.
چیزی که شاید تا تجربه نشود لمس نمی‌شود، ما تجربه ای مثل سفر یا پرش یا ... را تا مدتها بعد از آن با بیاد آوری آن زنده میکنیم اما لذت خرید با لذت خرید دوباره و خرید بهتر و مدل جدیدتر ممکن است بازسازی بشود .
۳. حال بدِ اتفاقهای بد را مثل گوهر نگهداری میکنیم. البته این تعبیر گوهر مال خودم هستش. خیلی پیش اومده یا میاد که از رابطه ای آسیب دیدیم، رابطه عاطفی، کاری، دوستی .... و تا مدتها بار این ناراحتی را با خودمان حمل کردیم. شاید لازم است بشینیم و همه خشم و غم و التهابی که با خودمان حمل میکنیم را تخلیه کنیم. شاید روی کاغذ و آن را به آب بسپاریم.
۴.زمان زیادی را در گذشته سپری میکنیم. در حسرت روزهایی که یاری داشتیم تا عاشق باشیم، در حسرت زمانی که دخل و خرج اینقدر خوب بود که ... در حسرت کیفیت دوستی‌های قدیم مان و ... وقتی غرق لذتهای دنیای دیروز باشیم، فرصت لذت بردن از امروز فراری میشود
فکر کنیم این آهنگ که ما را به بهترین روزهای رابطه ای تمام شده می‌برد، اگر با لذت گوش داده بشود میتواند خاطره زیبایی از امروز برای فردا بسازد پر از لذت تجربه تنهایی یک آهنگ.
۵.وقتی خیلی مراقب پولها و خرج‌کرد باشیم، لذتهای کوچکی مثل تاتر یا کنسرت یا حتی غذایی توی رستوران خاص ممکن است به نظر زیاده روی باشد اما گاهی باید کمی به خودمان کمتر سخت بگیریم. دغدغه های مالی واقعی هستند اما نه به اندازه خود زندگی
۶. وقتی در داد و دهش با دنیا را متوقف میکنیم. دهش معنایی والا دارد و این را تحقیقات علمی هم ثابت کرده که گذراندن وقت برای کارهای خیریه -دهش زمان- در اینکه فشار خون کمتری داشته باشیم موثر است یا با تجربه دهش -چه مالی و چه خدمت- در مغز هورمون شادی و لذت ترشح میشود.
من فکر میکنم دهش از آن موضوعاتی است که شاید کلید گمشده آرامش در درون خیلی از ماها باشد.
باقی بماند برای پست بعدی
