حرفی با دوستم دارم...🌱

چند روز پیش، داشتم بازی آنلاین میکردم بعد مدت ها 😁

اما یهو ی فکری سراغم اومد، در بحبوحه خنده، همه ی ما از دنیای بیرون و یا شاید دنیای درونمون فرار کردیم به بازی تا یادمون بره از کجا اومدیم، فقط همین جا، من، تو و ما با یک هدف مشخص‌، پیروزی در بازی که هیچ جایی در زندگی بیرونی ما نداره.

ما از چی فرار میکنیم؟

یکی بازی می کنه، یکی مشروب می خوره و یکی ...، هرکس به نوعی در حال فراره فقط فرار برای رسیدن به مرگ‌.

از خودمون فرار می کنیم یا از دنیایی که می ترسیم توش خودمون باشیم؟ یعنی کسی که خودش هست، دیگه نمی ترسه؟

هوم، خنده داره دوست من. زندگی رو میگم.

پیچ و تابی برای پرش، پرشی که آرامشش در شن های مرگ خلاصه میشه.

اگر فرار نکنیم چطور؟

دقت کردی؟ هرکس از هرچی نمی ترسه موفق میشه در همون چیز. کسی که از فکر کردن نمی ترسه شاید به جواب های بزرگی برسه. کسی که از شکست نمی ترسه، پیروز میشه. و حتی کسی که در نبرد از مرگ نمی ترسه همیشه پیروز میشه.

اگر از زندگی نترسیم چی؟

این بار رو تو به من بگو دوست جوانم، اگر از زندگی نترسیم چه اتفاقی می افته برامون؟