اگر خدا بخواد قراره فردا به همراه خانواده برم سفر.سفر به شهرستان تفتِ یزد.سفری که به دلیل رگ و ریشه یزدی مان،حداقل سالی دوبار ناگزیر به انجامش هستیم.
هدف از نوشتن این پست،چیزی نبود جز اینکه:
از شما دوستانی که توی سال 97 مطالبم رو خوندید و نظرات موافق و مخالفتون رو برام نوشتند و موجب دلگرمیم بودید و بهم انرژی دادید،تشکر کنم و بهتون خبر بدم که حداقل یک هفته ای از لپ تاپ و ویرگول،دور هستم و توی این مدت نمی تونم به نظراتتون جواب بدم یا پستهاتون رو بخونم،بنابراین عذرم رو پذیرا باشید.
قول می دم اگر خدا خواست و سعی و سالم برگشتم دوباره در خدمتتون باشم.
از اونجایی که چیزی از فصل زمستون و سال97 نمونده.لطفاً چالش«حال خوبتو با من تقسیم کن»و«بهترین های سال 97 من»فراموشتون نشه.
دلم می خواست آخر سالی یک پست از بهترین و پر مخاطب ترین پست های ویرگولم می ذاشتم ولی متاسفانه وقت ندارم ولی اگر فرصت شد بعداً این کار رو خواهم کرد.ان شاءالله به شرط حیات.
امیدوارم روزهای مانده از سال،براتون از بهترین روزهای امسال باشه و سال نویی سرشار از نیکی،نیکویی،دانش و دانایی،زیبایی و خیر و برکت در انتظارتون باشه.
یاد اون ایّامی به خیر که وقتی می رفتم یزد خیلی ها منتظرم بودند.یاد اون ایّام به خیر که پدربزرگ ها،مادر بزرگ ها و دایی عزیزم هنوز زنده بودند.
مطالبی که از ابتدای این هفته منتشر کردم:
چنانچه تمایل دارید:پستهایی که در همین امروز اخیر با هشتگ «بهترین های سال نود و هفت من» و یا «حال خوبتو با من تقسیم کن»منتشر شده اند را بخوانید:
حسن ختام:
