یه تبی توی جامعه ما راه افتاده که همه دنبال گنده کردن هیکل،تحصیل سیکس پک و چند تیکه کردن عضلات بدنشون هستند.مثل این بنده خدایی که داره افه میاد:
تا حالا با خودمون فکر کردیم که چرا این اتفاق روز به روز در حال گسترشه؟بخش اصلی این ماجرا ناشی از دیدگاه و رفتار من و شما در مواجهه با این افراده.وقتی کسی که هیکل درشت داره رو بیشتر تحویل می گیریم. وقتی فکر می کنیم هر کسی که عضلات چند تیکه داره،سالم تر و قویتره.وقتی بچه مون رو ترغیب می کنیم که برو بدنسازی تا هیکلت رو فرم بیاد.همین جوری می شه.
هیچ کسی از عضلات چند تیکه بدش نمیاد.حتی نویسنده این مطلب(!)ولی حرفی که می خوام بزنم اینه که سلامتی لزوماً به داشتن سیکس پک و عضلات چند تیکه نیست.شاید یه زمونی اینجوری به نظر می رسید.ولی الان برای اینکه سلامتی کسی محک زده بشه باید عوامل مختلفی رو سنجید.باید سلامتی اعصاب و روان فرد رو در نظر گرفت.باید دید چقدر از آرامش عاطفی برخورداره.باید دید در برابر مشکلات،تنگناها و بیماریها چه رفتاری از خودش بروز می ده.
سیکس پک و عضلات چند تیکه ای که از راه تمرین های مکرّر و منظم به دست بیاد می تونه سلامتی بدن رو به دنبال داشته باشه و در کنار اخلاق خوب و سلامتی رفتار می تونه پهلوون تحویل جامعه بده؛ولی همین چیزها می تونه از کسی که از لحاظ روانی سالم نیست،یه قاتل یا فردی خطرناک برای جامعه بسازه.
قبل از اینکه کسی رو ترغیب کنیم که بره باشگاه بدنسازی،ببینیم از جنبه های دیگر سلامتی برخورداره یا خیر؟!در یک کلام ببیینم جنبه ش رو داره یا خیر؟
مطلب قبلیم:
چنانچه تمایل دارید:پستهایی که همین امروز با هشتگ«حال خوبتو با من تقسیم کن»منتشر شده اند را بخوانید:
حُسن ختام:
اجرای گُلِ کشتی توسط استاد مرشد علی گنجی:
