ضد گلوله ای برای دفع گلوله هایی که در قالب کلمات به امید، ادب، فرهنگ، روان و ... ما می خورند!
سه نکته:
نام گلوله ی اول: ۲۵ تا از چندش آورترین و عجیب ترین غذاهای جهان که شاید روزی امتحان کنید!
نام شلیک کننده: Jooje_tighi
دوستی که به تازگی در پروفایلش نوشته:« پشتم پر از تيغ است شوخی نكن با من! تيز و خطرناك است در حمله ی دشمن! اما نترس از من چون مهربان هستم! يك كم بيا نزديك همسايه تان هستم! البته لازم نیست نازم کنی حتما! چون میشوی زخمی با تیغ های من!!! »
بنابراین:
جوجه تیغی عزیز! قربان آن تیغ های گوگولی مگولی ات بروم من. جوانمرد! چگونه می توان با انتشار نام و تصویر ۲۵ غذای حال به هم زن، حال ملّت را خوب کرد؟! نگو خودت از این غذاها خوردی و لذّت بردی و حالت خوب شده است و با خودت گفتی: « بروم حال خوبم را با بقیه تقسیم کنم » که باور نمی کنم. آخر چه کسی حالش با مشاهده ی این غذاها، خاصه ... پخته ی گاو، خوب می شود؟! از همه ی این حرف ها گذشته مگر دغدغه ی چند نفر از ما، الان خوردن یا نخوردن این غذاهای لعنتی است؟!
حتما می پرسی تو که اینقدر از خواندن این نوشته ناراحت شدی چرا آن را لایک کردی؟ لایکش کردم به خاطر این که دوستت دارم. برای این که دوست دارم از این به بعد، روی مطالبی که منتشر می کنی، کمی بیشتر فکر کنی.
به من چه ربطی دارد؟
یک روز مثل امروز من که وقتی به برخی از مطالبی که آن اوایل حضورم در ویرگول منتشر کردم، نگاه می کنم و شرمگین می شوم، خدای نخواسته، شرمگین خواهی شد.
حقیقت:
« همان قدر که با مطلب اندر مزایا و مکافات همدلی! حالم خوب شد، با خواندن این مطلب حالم گرفته شد. »
دوستان منتظر ضد گلوله های بعدی باشید. این چند وقت گلوله زیاد شلیک شده است. آن هم چه گلوله هایی! شاید این گلوله ای که امروز از آن یاد کردم، مهربانترین و کم خطرترینِ آنها باشد.
مطلب قبلیم:
مطلب بعدی ( به شرط حیات و دور ماندن از ممات ):
در مورد کتابی که یکی از دوستان ویرگولی عزیزم منتشر کرده و یک نسخه از آن را به عنوان هدیه، برایم فرستاده است. مطلب طولانی است ولی از شما می خواهم که خواندن آن را از دست ندهید.
حُسن ختام:
