به عقیده ما ارزشش را داشته است ... !
به عقیده ما ارزشش را داشته است ... ! این پاسخ خانم مادلین آلبرایت (سفیر وقتِ آمریکا) در سازمان ملل به این سوآل بود که «آیا تحریم اقتصادی عراق ارزشش را داشت که نیم میلیون کودک عراقی جانشان را از دست بدهند؟»
آن‌ها می‌دانند که ما مالک کشورشان هستیم... !
آن‌ها می‌دانند که ما مالک کشورشان هستیم... ما دیکته می‌کنیم که آن‌ها چطور زندگی کنند و چه بگویند و در حال حاضر عظمت آمریکا در همین است. این چیز خوبی است. به ویژه که نفت زیادی در آن‌جاست که ما به آن نیاز داریم. (ويليام لونی سرتیپ نیروی هوایی آمریکا و فرمانده بمباران عراق)
به نقل از کتاب «اربابان جدید جهان» نوشته‌ی «جان پیلجر»:
هرو آتموجو (زندانیان سیاسی رژیم ژنرال سوهارتو): در اوایل دهه‌ی ۶۰، فشار بر اندونزی برای انجام خو‌است‌های آمریکا بسیار شدید بود. دکتر احمد سوکارنو مایل بود با آمریکا روابط سیاسی خوبی برقرار کند، ولی نظام اقتصادی‌شان را نمی‌خواست. ولی برای آمریکا رابطه‌ی خوبِ سیاسی بدون تسلیم اقتصادی هرگز امکان پذیر نیست. بنابراین آن‌ها دکتر سوكارنو را دشمن قلمداد کردند. هر یک از ما که خواهان کشوری مستقل بود، کشوری که آزاد باشیم، اشتباهات خودمان را مرتکب شویم و تجربه کنیم، دشمن قلمداد می‌شد. آن زمان‌ها برای این نوع برخورد هنوز واژه‌ی "جهانی‌سازی" به کار نمی‌رفت؛ اما ماهیتاً همان بود. اگر آن را می‌پذیرفتی دوست آمریکا بودی اگر راه دیگری برمی‌گزیدی به تو هشدار داده می‌شد و اگر به راه نمی‌آمدی جهنم در انتظارت بود. اما من حالا دوباره اینجا، هستم حالم خوب است و خانواده‌ام را دارم. آن‌ها پیروز نشدند.
هر یک از ما که خواهان کشوری مستقل بود، کشوری که آزاد باشیم، اشتباهات خودمان را مرتکب شویم و تجربه کنیم، دشمن قلمداد می‌شد.
مردک در جمع کفتارها گفته بود که تو نباید چهل سالگیات را ببینی. دیدی!
لاشخورها گفته بودند که برف امسال را دیگر نخواهی دید. اینقدر برف دیدی که سالهای پیش ندیده بودی.
عزیزم ۴۴ سالگیات مبارک. الهی همیشه سالم و سربلند و پایدار باشی. الهی سال بعد، سالم‌تر و سرزنده‌تر از امسال باشی.
برای آمریکا، شاگرد خوبی نبودی. باید تنبیه شوی تا شاگرد خوبی شوی، وگرنه باید از کلاس خارج شوی!
دموکراسی، به قدر کافی داشتهای، ولی نه از جنس مورد پسند آمریکای، پس دیکتاتور هستی! خودت هم خوب میدانی آن دموکراسیای که نظر آمریکا را جلب نکند، عین دیکتاتوری است!
اگر دیکتاتور بودی، حتی به قدر کافی، ولی از جنس مورد پسند آمریکا!، بابت رفراندوم مصلحتیات، اولین تبریک را از رئیس جمهور آمریکا دریافت میکردی! همان‌طور که شاه ایران از کندی دریافت کرد! خودت هم خوب میدانی آن دیکتاتوریای که بتواند نظر آمریکا را به خود جلب کند، عین دموکراسی است!
حقوق بشر، به قدر کافی داشتهای، ولی نه از جنس مورد پسند آمریکا!، پس ناقض حقوق بشری و باید تحریم شوی و تحت فشار قرار بگیری! تمام مردم کشورت هم به اندازه‌ی یک آمریکایی سفیدپوست نمی‌ارزند!
اگر ناقض حقوق بشر بودی، مانند ژنرال سوهارتو، مانند صدام، مانند پینوشه، مانند باتیستا و بالاخره مانند تمام دیکتاتوری‌های آمریکایی‌پسند، میلیونها نفر را هم میکُشتی، جوی خون هم راه میانداختی، نه تنها صدای هیچ سازمان بینالمللیای در نمیآمد، بلکه کلّی دلار و تسلیحات هم به عنوان تشویقی دریافت میکردی!
اگر حکومتی دیکتاتوری از نوع کودتای یک یا چند ژنرال ارتش بودی، ولی مورد پسند آمریکا، همین امروز رئیس جمهور آمریکا اولین نفری بود که تولدت را تبریک میگفت. ولی چون یک انقلاب مردمی هستی و اما نه مورد پسند آمریکا، نه تنها تبریکی نخواهی شنید، بلکه تنبیهها و تحریمهای شدیدتری را باید تحمّل کنی تا یاد بگیری که در مدرسه‌ی قلدرها، شاگرد خوب و سربه‌زیری شوی! امّا خودت هم خوب میدانی قرار نبود و نیست که تو شاگرد خوبی برای قلدرها باشی، قرار بود و هست که تو شاگرد خوبی برای آزادگان ایران و جهان باشی، پس سعی کن، به فضل خدای عزیز، همانی که قرار بود را هست کنی. دمت هم گرم.
ای کفتارهای خودی و ای شغالهای بیگانه!
ای کرکسهای همسایه و ای لاشخورهای بیمایه!
آرزوی مثله کردن و به نیش کشیدن گوشت این شیر را باید به گور ببرید.
هنوز یک نعرهی رعدآسای این شیر زخمی، شما را همچون مگس میپراکند.
یادداشتهای مرتبط:
یادداشت پیشین:
حُسن ختام:
