? ترور کلمات! ?

ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ

در آغاز هیچ نبود. کلمه بود و آن کلمه خدا بود.

انسان هستم! هر کاری از عهده‌‎ام ساخته است! می‌‎توانم دروغ بگویم مثل راست! آن‎‌قدر خوب دروغ می‎‌گویم که هر راستی در جلوی دروغم کم می‌‎آورد! می‌توانم خود را مدافع سینه‌چاک زنان جا بزنم ولی در زمره راهزنان عزت و آبرو و ناموسشان باشم! می‌‎توانم بی‎‌شرفی‎‌ام را لای بی‌‎شرف گفتن به دیگران مخفی کنم! صیّاد نیستم ولی مثل آب خوردن از آب گل‌آلود ماهی می‌گیرم! می‌توانم در حالی که کاخ‌نشین هستم خود را مدافع کوخ‌نشینان جلوه دهم! می‌توانم کژدم باشم ولی با مردم مردم گفتن خود را جزو مردم جا بزنم! می‎‌توانم به نام صلح، جنگ به راه بیندازم! می‎‌توانم به بهانه‌‎ی آبادی، ویران کنم! می‌توانم به هر کس که دلم بخواهد توهین ‎کنم و هر جا هم که لازم باشد نقش یک معلم اخلاق را بازی ‎‌کنم! با شعار آزادی، فعل دیکتاتوری را صرف می‌کنم! شعار آزادی سر می‌‎دهم ولی دیگران تا وقتی آزادند که به هر چیزی که می‎‌خواهم گردن نهند، وگرنه گردن‎شان را خواهم شکست!

یادداشت پیشین:

آقا بهنام کجایی داداش؟ حالت خوبه؟