قهرمان یعنی کی؟!
قهرمانی یعنی چی؟!
قهرمان واقعی کیه؟!
اصلا قهرمان به چه دردی میخوره؟!
ما خودمون هم میتونیم قهرمان بشیم؟!
قهرمان برای هرکسی یه جور معنی میشه. یه سری ها اعتقاد دارند قهرمان یعنی کسی که همه ی فاکتور های خوب و اخلاقی رو میشه تو رفتار و سکناتش پیدا کرد. یه عده هم اعتقاد دارن هر کسی تو یه زمینه ای میتونه قهرمان باشه و نمیشه که یه نفر تو همه چی حرف اول رو بزنه. یه سری هم میگن قهرمان اصلا وجود خارجی نداره و فقط توی فیلم های هالیوودی و انیمیشن ها میشه قهرمان رو دید!
اما به نظر من قهرمان فقط توی فیلم ها و کارتون ها نیست! تو زندگی واقعی هم میشه قهرمان پیدا کرد! شاید پیدا کردنش خیلی هم سخت نباشه!
قهرمان اول زندگی که خود خداست که قهرمان قهرمان هاست و هیچ کس و هیچ چیزی نمیتونه شکستش بده!
پدر و مادر هم که جای خود دارند! شک نداشته باشید پدری که توی این اوضاع اقتصادی مملکت بتونه شکم زن و بچه شو سیر کنه قدرتش از بن تن و مرد عنکبوتی خیلی بیشتره!
(اگر هم نتونه سیر کنه حداقل تلاش خودشو کرده و همین برای قهرمان بودن کافیه.)
مادرا هم که پیامبر(ص) فرموده بهشت زیر پاشونه پس دیگه ما کی هستیم که بخوایم بگیم قهرمان هستن یا نه!
اما از نظر من قهرمان واقعی کسیه که بتونه تو هر خصیصه ی خوبی که وجود داره الگو باشه یعنی تو صداقت الگو باشه تو اخلاق مثال زدنی باشه تو رفتار و منش بشه ازش یاد گرفت و تقلید کرد.
وقتی بن تن و اسپایدرمن و ... جای قهرمانان ملی رو می گیرن!
قهرمان های کاذب (پوشالی!):
بن تن و اسپایدرمن و سوپرمن و بتمن و خرمن! و ... اینا برای قهرمان بودن گزینه های خوبین؟!
اینجا میخوام چندتا از نقاط قوت و ضعف (البته بیشتر نقاط ضعف!)این قهرمان های کاذب(روغن نباتی!) رو بررسی کنم!
حقایق جالب(قهرمان کُش!) درباره ی قهرمانان کاذب و بی عرضه ی دنیای امروز :
۱. اسپایدرمن(مرد عنکبوتی):
یکی از شخصیت های کارتونی جذاب برای کودکان، نوجوانان و برخی بزرگسالان! که برای خیلی از افراد(مخصوصا کودکان) غایت‌القصوا و حد نهایی قدرت محسوب میشه و دیگه نعوذبالله خود خدا هم حریفش نیست!!!
میدونستید مرد عنکبوتی اگه دستش بشکنه دیگه نمیتونه تار بزنه به در و دیوار؟!
میدونستید مرد عنکبوتی همیشه خودشو خیس میکنه؟! چون هروقت بخواد بره دست به آب باید تمام البسه ی یکدست و ادوات تاررسانی و ...رو از تنش در بیاره که تا بخواد اینکارها رو بکنه دیگه کار از کار گذشته!
میدونستید مرد عنکبوتی تو یه کارگاه ریسندگی حوالی فشافویه کار میکنه؟! که تازه صاحب کارگاه ریسندگی با اینکه از کیفیت تارهاش رضایت داره ولی از بس که این مرد همه ی وقتشو صرف نجات جون مردم میکنه و نمیتونه تمام وقت اونجا کار کنه، امروز فرداست که باهاش تسویه حساب کنه!
اینا رو گفتم که بدونید الکی ازش قهرمان ساختن وگرنه تو خیلی از موارد از آدم های معمولی هم ضعیف تره!
۲. بن تن :
این هم یکی از اون شخصیت هایه که خیلی از پسرا (میگم خیلی از پسرا چون خودم اصلا علاقه ای بهش ندارم.) شیفته ی قدرت و توانایی های ماورایی اونن!
میدونستید ساعت بن تن که بخش عمده ای از توانایی ها و قدرت های بن تن از اون نشات میگیره ضد آب نیست و اگه بن تن یه دفعه حواسش پرت شه ساعتشو ببره زیر آب دیگه از اون به بعد باید بره غاز بچرونه ؟! (چون بن تن بی ساعت مثل پرسپولیس بدون سید جلال می مونه! هردوشون هیچ فایده ای ندارن.)
تازه حالا گیریم ساعتش هم ضد آب بود؛ اگه یه روز که رفته بود به مبارزه با شیاطین و موجودات خطرناک ساعتش رو ازش دزدیدن چی؟! اون موقع میخواد چیکار کنه؟! (باید بره اداره ی آگاهی شکایت کنه که تا اونا بخوان اقدامی کنن دزدا سه دفعه ساعتشو نصف قیمت فروختن رفته!)
پس فهمیدیم این یکی هم خیلی قهرمان نیست! الکی گنده اش کردن!
۳. بتمن:
اینم که اصلا نیازی به تخریب و روشنگری نداره! دیگه خودتون فکر کنید با این همه ادعا جلوی جوکر که یه دلقک عادیه لنگ انداخته!
تازه بچه مایه دار هم هست! چون پسر همون توماس وین سرمایه داره که جوکر رو به خاک سیاه نشونده بود!
پس همین پولداریش نشون میده که همه ی قدرتش متکی به پول باباشه و خودش حتی یه جاهایی توان مقابله با یه دلقک معمولی رو هم نداره!
تازه چی رو میشه ازش تقلید کرد؟! وحشی بازی و خشونت رو؟!
۴.سوپرمن:
اینم که اسمش روشه! سوپرمن! قبلا توی یه سوپرمارکت کار میکرد که از همونجا هم انداختنش بیرون چون عاشق حرکات ژانگولر بود و توی مغازه هم جای این جنگولک بازیا نیست!
کریپتونایت، ماده‌ای که اگر سوپرمن در نزدیکی اون قرار بگیره باعث ضعف و از دست رفتن قوای جسمی‌اش میشه، به این دلیل اختراع شد که صداپیشه‌ی اصلی او مدتی به مرخصی رفته بود و تنها راهی که می‌توانستند مدتی سوپرمن را از سریال کارتونی دور کنن این بود که نشون بدن او مریض است. (پس سوپرمن هم مریض میشه!)
می‌بینید؟ همه به مرخصی احتیاج دارند، حتی سوپرمن!
سوپرمن هرساله تولد خود را در روز ۲۹ فوریه جشن می‌گیرد. او الان ۷۴ سال دارد. من و شما در این سن دیگر بازنشسته شده‌ایم پس سوپر من ۷۴ ساله هم مثل سید جلال ۵۰ ساله می مونه! (چون هردوشون دیگه بازنشسته اند!)
پس سوپرمن الان ۷۴ سالشه و تازه مریض هم میشه و مرخصی هم میگیره! پس چه جوری میتونه قهرمان زندگی ما باشه؟!
۴.خرمن:
این هم که من فقط برای اینکه با بتمن و اسپایدر من و سوپرمن و اینا هم قافیه بود ازش یاد کردم وگرنه این بنده خدا خودش هم خیلی ادعای قهرمانیش نمیشه! (خیلی اگه زور بزنه شاید بتونه از رو یکی رد شه!)
با این حال چاکرش هم هستم چون بالاخره هر چی که باشه از اون قبلیا به درد بخورتره!
حتما این فیلم قهرمان کُش از مستر بین رو ببینید:
مستربین مرد عنکبوتی میشود!
و اما قهرمانان واقعی :
از نظر من اینا قهرمان های واقعی جامعه هستن که حداقل میشه تو خیلی از موارد ازشون یاد گرفت و تقلید کرد.
از شهدا میشه خیلی چیزا یاد گرفت! شجاعت،ایثار،فداکاری و از خود گذشتگی کمترین چیزایی هستن که میشه ازشون یاد گرفت.
شهدا مثل اسپایدرمن و سوپرمن و بتمن و خیلی از قهرمان های پوشالی دیگه قدرت ماورایی ندارن، اونا نمیتونن تار بزنن به در و دیوار و از این ساختمون به اون ساختمون پرواز کنن ولی عوضش می تونن خیلی راحت از جونشون و خونوادشون بگذرن تا مردم کشورشون اگر هیچ چیزی در زندگی ندارن حداقل از نعمت امنیت بی بهره نباشن! ( گرچه با وجود همه ی این ازخودگذشتگی ها باز هم یه عده اعتقاد دارن ما تنها چیزی که هیچ وقت اونو تو زندگیمون حس نکردیم امنیته!!!)
حالا شما قضاوت کنین!
قهرمان واقعی کیه؟!
شهدا یا شخصیت های هالیوودی و بالیوودی؟!
از جان گذشته ها یا قهرمان های پوشالی و به درد نخور؟!
کدوم قهرمانتره؟!
سردار سلیمانی یا مرد عنکبوتی؟!
مطالب قبلیم:
