عشق را باید سراپا بوسید
عشق را باید سرانجام شبی
در کشاکش اوهام ستارگان شب
به تبسم ماه بخشید
عشق را شاید باید
به گرمای زندگی
به ساحل دریاچه ی هستی بی پناه
به شاهراه عطر پژواک قناری ها
و بدست دیباچه ی باد پاییزی داد
آه ای عشق زیبا
آه ای عشق تنها
عشق را باید در سراسر گیتی بوسید
در حبس ابدی شبدر ها
و شکفتن لاله های سرخ
و سرود نواخته ی نسیمی سوزان
به تنفس شقایق بخشید
ای کاش میشد عشق را به خورد شب داد
به خورد سرد ترین لحظات گنگ تاریخ
و تلخ ترین معنا ها
و عمیق ترین سطوح اقیانوس های تاریک
و شکوفا ترین نیستی ها...
~مانا
@maddgirlnotes