چند سال پیش از نه گفتن فراری بودم . هر کی هر چی میگفت ، میگفتم باشه . اینکه وقت هایی که نمیخواستم ، بازم نمیتونستم نه بگم شاید قابل تحمل بود اما وقت هایی که واقعا نمیتونستم کاره رو انجام بدم و باز نمیتونستم بگم نه ، قابل تحمل نبود برام.
در طی سال های مختلف ، چیزهایی یاد گرفتم که باهاشون راحت تر گفتم نه.
میدونستین وقتی کسی ازمون یه چیزی می‌خواد که ما نمیخوایم انجامش بدیم اما انجامش میدیم (نه نمیگیم) ارتباطمون با اون فرد در معرض خطر بیشتری قرار میگیره ؟
بریم سراغ راه حل هایی که برای من خیلی کار کرد :
خیلی وقت ها ، ناتوانی تو نه گفتن ، ریشه در نیاز ما به دریافت مهر و توجه و تایید بقیه داره . درسته که فکر «خب از دستش نمیدم» فکر عمیقیه و غلبه به این فکر و احساس ناامنی شاید بدون جلسات متعدد روان درمانی ممکن نباشه ؛ اما آگاهیش باز هم ما رو جلو میندازه .
حقیقت اینه که اگر به طرف بگیم نه ، شاید ناراحتش کنه اما خیلی وقت ها به معنی از دست دادنش نیست و وقت هایی هم که به معنی از دست دادنش هست ، خیلی وقت ها آره گفتنش هم موقتی نگهش میداره .
بخونین : رایج ترین دروغ هایی که تو رابطه به خودمون میگیم
هر چقدر مضطرب تر و معذب تر نه بگیم ، طرف رو طلبکارتر می‌کنیم و بد عادت تر . وقتی خونسرد بگیم نه اول از همه خودمون میدونیم پاسخ به خواسته ی اون وظیفه ی ما نیست ؛ دوم اونم میفهمه که نمیتونه و نباید از موضع طلبکار با ما صحبت کنه .
خیلی وقت ها نه گفتن ، پایان مکالمه نیست . مهمه که توی موضع بدهکار حداقل خودمون خودمون رو نذاریم!
هر چقدر بیشتر توضیح بدیم ، نه گفتن مون به عذرخواهی نزدیک تر میشه . یه جواب کوتاه همیشه قضیه رو بهتر جمع میکنه .
اگر طرف توی بحرانه ، موقع نه گفتن صحبت رو با همدلی شروع کنین و با همدلی تموم کنین . اگر موقهیت بحرانی ای نیست ، چهره تون بهتره حالت آرومی داشته باشه و اینکه همیشه خوش برخورد بودن جواب میده .
نه گفتن ، چیدن حد و مرزه . با آدم هایی که لزومی نداره باهاشون خوب برخورد کنین و اذیتتون میکنن ، خوب برخورد نکنین .
بخونین : چرا آدم های سمی جذابن ؟
