پاسخ آيينه ي دل با دل سنگ كوباندي؟
چشم بي سوي مرا با خون دل گرياندي؟
بعد از آن رسم رفاقت نرود از يادم
زان جوابي كه تو بر گوش كرم مي خواندي
نتوان ايمن شد از جفاي تو اي بي وفا
زان وفايي نتوان دم زد چون تو ما را راندي
بعد از اين روي من از قلبت باشد تيره تر
آن قلب ذغالين كه به آن جان مرا سوزاندي
در بي مهري كه رسد پاي تو اي روي تو مهر
نور ديده سوي مني كن كه تنهايم بِرْهاندي
