این روز ها عجیب بزدل شده‌ام...
به چشمانت که نگاه می‌کنم... مغزم خالی می‌شود...
می‌ترسم همه‌چیز را از نگاهم بخوانی!
و از من متنفر شوی...
می‌دانم...می‌دانم!
هیچ وقت از آدم‌های ضعیف خوشت نمی‌آید!
اما به قول شاملو:
"این ضعف من نیست...بلکه قدرت توست!"
که اینگونه کلمات را از ذهن من پاک می‌کنی...!
ماه استوار من!
...............
پی‌نوشت:"دلبسته‌ی خورشیدی سفید شده‌ام...
که با تمام سرمای نگاهش،
وجودم، از برکت وجودش گرم می‌شود..."
