خیانت همیشه با یک دروغ بزرگ شروع نمیشود؛ گاهی با یک «حواسپرتی کوچک» آغاز میشود. آنجا که جملهها کوتاهتر میشوند، نگاهها کمرنگتر و دلتنگیها بیجوابتر.آدم فکر میکند اینها چیزهای معمولیاند و هر رابطهای روزهای سخت دارد. اما واقعیت این است که خیانت همیشه یک اتفاق ناگهانی نیست؛
خیانت یک فرسودگی آرام است، مثل بارانی که سقف را یک هو خراب نمیکند، قطرهقطره، از همان جایی که فکر میکردی محکم است، نفوذ میکند. خیانت زمانی شروع میشود که کسی که روزی تو را «بهترین اتفاق زندگیاش» میدانست،
دیگر برای شنیدن صدایت مکث نمیکند.
دیگر نمیپرسد امروز چه شد، ناراحتیات را نمیبیند، و شادیات برایش فقط یک سر تکان دادن کوتاه است. خیانت، فقط وارد شدن کسی دیگر به میان نیست؛ خیانت یعنی خروج آرام کسی که دوستش داشتی،
بدون اینکه در را ببندد، بدون اینکه خداحافظی کند و بدون اینکه حتی بفهمی
چه زمانی به جای «ما»، به «من» برگشت.
درد خیانت، آن لحظهای است که میفهمی
مدتهاست تنها میجنگیدی، تنها میبخشیدی، تنها میساختی و تنها میترسیدی که از دستش بدهی در حالی که او مدتهاست رهایت کرده بود.
خیانت یعنی فهمیدن این حقیقت تلخ که
دلِ کسی را نگه داشتهای که دیگر دلش پیش تو نیست. که نگاهش جایی دورتر سرگردان شده و تو فقط سایهای هستی
که احترام قدیمی مانع پاک کردنش میشود.
امابدتر از خود خیانت این است که
از یاد ببری چه کسی بودی قبل از اینکه دل به آدم اشتباهی بسپاری. اینکه دردش تو را قانع کند که کمارزشی، یا کافی نیستی.
در حالی که حقیقت این است خیانت، ضعفِ کسیست که نمیتوانست عاشق بماند، نه کمبود کسی که توانست صادق بماند. شاید روزی بفهمی همان لحظهای که او تو را رها کرد، دنیا راهی باز کرد برای کسی که تو را نمیبیند بلکه میفهمد. نه دوست دارد بلکه میماند، نه حرف میزند بلکه ثابت میکند. تا آن روز، غمگین باش
اما خودت را فراموش نکن. دل شکسته التماس بازگشت نمیکند؛ فقط کمی زمان میخواهد برای یاد گرفتن این حقیقت آرام اما محکم کسی که رفت، سهمت نبود؛ کسی که میآید، تورا میفهمد.
#آرش-رجب
ممنون میشم چنل تلگرامم بیاید Forr_me_21@
