مرا از بند افکارم رها کن
مرا با سرزمین امنت آشنا کن
بگذار قدم هایم سکوت سرزمینت را بشکند
بگذار نسیم افکارت مرا نوازش کند،آنقدر که ذرات وجودم به پرواز درآیند ...همچون پروانگانی که از پیله رهانیده شدند...
مرا سیراب کن با هر لحظه بودنت ...
در این سرزمین پر از درخشندگی بگذار من تنها درخششت باشم ...بگذار...
آنقدر که ذرات وجودم به پرواز درآیند ...
همچون پروانگانی که از پیله رهانیده شدند...
مرا سیراب کن با هر لحظه بودنت ...
در این سرزمین پر از درخشندگی بگذار من تنها درخششت باشم ...
بگذار...