شما صرفا آگاهی را برای رویدادهایی که بیرون از شما هستند به کار می برید، حال آنکه لازم است آگاهی تان را برای رویدادهای درونی خود و یا ازدحامی که درونتان است نیز به کار ببرید.
زمانی که چشم های خود را می بندید، ازدحامی از افکار، هیجانات، رویاها و تصورات گوناگون در شما جلوه می کنند.
دقیقا همانگونه که به موضوعات بیرونی توجه می کنید و از آن ها آگاه هستید، به موضوعات درون خود توجه کنید و از آن ها آگاه شوید.
لزومی ندارد برای این کار به مکانی خاص بروید، هر زمان که فرصتی به دست آوردید این کار را انجام دهید.
مثلا هنگامی که سوار اتوبوس یا قطار هستید (ممکن است ذهن شما در امتحان هفته آینده سیر کند، درحالی که این موضوع به آینده مربوط می شود)، و شما باید خود را در لحظه حال بیابید، پس چشم هایتان را ببندید و خود را نظاره کنید.
نظاره کنید که کجا هستید؟
در چه وضعیتی قرار دارید؟
آیا از دم و بازدم خود آگاه هستید؟ (لطفا به دم و بازدم خود توجه کنید!)
اینجا و اکنون بودن آگاهی را نثار شما می کند.
ممکن است در این حالت افکارتان به سراغتان آیند، بنابراین به آن ها اجازه دهید بیایند! با افکارتان نجنگید. همانند ابرها که می آیند و می روند، اجازه دهید فکرها هروقت که خواستند بیایند و بروند. در مقابل آن ها جبهه نگیرید، قضاوت نکنید و البته این نگرش را نداشته باشید که افکار باید بیایند یا نباید بیایند!
به خود اجازه دهید کاملا تهی باشید.
افکار می آیند و می روند و به تدریج شما خواهید دید که آمد و رفت آن ها تاثیری بر شما نمی گذارد. و زمانی که آمد و رفت افکارتان تاثیری بر شما نگذارد، آن ها شروع به ناپدید شدن می کنند، البته نه با تلاش شما، بلکه با حالت تهی بودن، آرامش و خونسردی تان.
این لحظات بسیار ارزشمند هستند و آگاهی عظیمی را به همراه می آورند.
به تدریج که آگاهی شما افزایش می یابد، تحولی شگرف در شخصیت شما ایجاد می شود.
فقط یاد بگیرید که در تمام موقعیت ها آگاه باشید و سعی کنید در موقعیت های مختلف آگاهی تان را حفظ کنید و آن را گسترش دهید.
به یاد داشته باشید که آگاهی به صرف انرژی نیاز ندارد و اگر تلاش و کوشش کنید، در درون خود تنش ایجاد می کنید. آگاهی محصول تلاش نیست.
متن فوق حاصل بهره گیری از کتاب "مراقبه برای افراد پر مشغله" و افزوده های شخصی نویسنده بود.
ارادتمند شما
فاطمه علی بخشی
