وقتی راجع به عذاب وجدان بعد غذاخوردن حرف میزنیم از چی حرف میزنیم؟؟
عجب که این غذاخوردن یکی از بهترین لذت هاست. ولی چه فایده که خیلی ها ممکنه این لذت غذا خوردن رو به خودشون حروم کنن و بعدش کلی غر بزنن که ای کاش این غذا رو نمیخوردم، ای کاش کمتر میخوردم و هزارتا ای کاش دیگه. اینا ینی عذاب وجدان و احساس گناه بعد غذا که واقعا هم رو اعصابه و فرد رو آزار میده.
بعضی ها هرچی بیشتر راجع به غذاها و کالریشون میدونن بیشتر هم به غذاها حساس میشن. برای خود منم که تغذیه خوندم همینطوره. البته گفتم بعضی ها!
خیلی از دوستای تغذیه‌ای من ذره‌ای عذاب وجدان به غذاخوردن ندارن و با خیال راحت از انواع غذاها و خوراکی ها استقبال میکنن، که من خیلی وقتا میگم خوش بحالشون :)
به نظرم این احساس گناه بعد خوردن غذاهای پرکالری، یا هر غذایی که برچسب ناسالم بودن میخوره، یا حتی چن قاشق بیشتر غذاخوردن، دوتا دلیل میتونه داشته باشه
-دلیل اولش ترس از چاق شدن و اضافه وزنه، مخصوصا اونایی که خیلی وزن کم کردن و مدام در تلاشن که وزنشون رو ثابت نگه دارن، بعد خوردن غذاهای خوشمزه‌ی پرکالری یا حتی یوقتایی پرخوری کردن عذاب وجدان میگیرن
-دلیل دوم هم اونایی‌ان که به سالم خوری خیلی پایبند و معتقدن. اینا هم اکثرن بعد خوردن یه پیتزای پپرونی پرپنیر عزا میگیرن و شاید سر میز هم کلی غر بزنن بگن کم برام غذا بریز، من فقط سالاد میخورم و از این جور حرفا
چه جوری با این قضیه کنار بیایم و آیا انقدر مهمه بعد خوردن غذاهای ناسالم یا یوقتایی پرخوری کردن عذاب وجدان نداشته باشیم؟
اره خیلی مهمه چون این احساس گناه میتونه باعث یه سری اختلالات خوردن و آسیب های روانی بشه
نمیشه دقیقا یه توصیه عمومی به همه داشت تا دیگه بعد غذاخوردن عذاب وجدان نداشته باشن، واقعا نمیتونم این جمله کلیشه‌ای رو هم بگم: از فردا هرچی میخوری بهش فکر نکن و ازش لذت ببر، اخه مگه میشه بخصوص واسه اونایی که اکثرا این حس گناه رو بعد غذاخوردن دارن.
من میخوام چن تا راهکار که برای خودمم کاربرد داشته رو بهتون بگم:
۱. من واقعا با آگاهی که نسبت به غذاهای سالم دارم و با اطلاعاتی که هرروز سعی میکنم بدست بیارم سعی میکنم کمتر غذاهای ناسالم رو انتخاب کنم. کمتر یعنی ممکنه تو مهمونی، وقتایی که بیرونم یا اصلا یوقتایی که حالم خوب نیست، خوردن یه غذای خوشمزه که میدونم سالم نیست رو گزینه بدی نمیدونم.
۲. سعی کنید سالم زندگی کنید، سعی کنید سالم غذا بخورید و سعی کنید ورزش کنید و فعالیت داشته باشید. همه اینا به معنی صددرصد سالم زندگی کردن نیست. هر از گاهی ناسالم غذابخورید اتفاق بدی نمیوفته، مطمئن باشید. چون به معنی واقعی کلمه، نادرند اونایی که صددرصد سالم زندگی میکنن، بلاخره این غذاها هم وجود دارن تا ما ازشون لذت ببریم، پس سخت نگیرید.
۳. خودتون رو با بقیه مقایسه نکنید!
دیدین این بلاگرایی که هرروز فیلم و عکس سالاد، اوتمیل های صبح یا غذاهای گیاهیشون رو میزارن. تو ممکنه اون موقع به خودت بگی، ببین چه سالم و خوب غذا میخوره. ولی گول فضای مجازی رو نخورید خیلی از این بلاگرها غذاها و خوراکی هایی که واقعا تو تمام روز میخورن رو به شما نشون نمیدن
۴. به بدنتون گوش کنید واقعا جواب میده!
یه روزایی ممکنه خیلی کار کنید، خیلی ورزش کنید یا اصلا بدنتون به هر دلیلی خیلی گرسنه باشه، اونوقت ممکنه بیشتر از روزای عادی غذابخورید، این اصلا چیز بدی نیست، چون بدنتون نیاز داره فقط همین. این حس گرسنه بودن رو هیچوقت سرکوب نکنید یا بعد غذاخوردن نگید وای چقد غذاخوردم. ولی یه نکته ای که اینجا باید بگم اینه که گرسنگی کاذب رو سعی کنید از گرسنگی واقعا تشخیص بدید، از سر کلافگی و استرس و اضطراب پرخوری نکنید چون گرسنگی واقعی و کاذب زمین تا اسمون با هم فرق دارن.
آخرش شاید بد نباشه این جمله رو بگم، وقتی یاد عذاب وجدان بعد غذاخوردن میوفتم، این جمله تو ذهنم تداعی میشه که میگه غذاها مشکلی ندارن، رفتار ما با غذاها مشکل سازه!
