چشمانتان را ببندید و به تصاویری که در ذهن تان نقش می بندد نگاه کنید اگر دنیای توی سرتان روشن و رنگی است خوشحال باشید و از مطالعه ادامه مقاله صرف نظر کنید. اما اگر درون سرتان همانند یک غار چند صد ساله تاریک است که باید با شمع توی آن بروید شما جزء افرادی هستند که ذهن های تاریک دارند.
یکی از مشخصات ذهن های تاریک ترس و هراس است به این معنی که افرادی که ، دهشت و ترس های فراوانی دارند دنیای درون سرشان تاریک است. به عبارت بهتر ترس عامل تاریکی ذهن آنهاست.
خب مطرح کردن این فرضیه چه فایده ای دارد؟
مساله اصلی و اساسی اینجاست که افرادی که دارای ذهن تاریک هستند قادر به تشخیص درست زمان نیستند آنها همانند افرادی هستند که گویی درون یک قبر تاریک قرار دارند آنها نمی توانند زمان را به درستی درک کنند و بفهمند در دنیای بیرون چه خبر است. آنها گویی دفن شده اند و زمان در داخل قبر یک جور می گذرد و بیرون از آن جور دیگری می گذرد.
اگر از آنها درباره آینده بپرسید هیچ تصویری از آن ندارند و از طرفی قادر به به تصویر کشیدن آینده نیستند. اگر هم تصویری از آینده در ذهن شان ترسیم کنند یک تصویر واقعی نیست بلکه بیشتر شبیه خاطره دوران کودکی است. به عبارت بهتر آنها قادر نیستند خودشان را درآینده ببینند آنها کماکان در یک گذشته تاریک و نامعلوم گم شده و گیر کرده اند و هرچه تصویر می سازند مربوط به گذشته است...
حال برای آنکه بتوانیم به خط زمان برگردیم باید بدانیم اسیر گذشته هستیم و در لحظاتی از زندگی مان، در گذشته به سر می بریم اما هدف ما روشن کردن چراغ ذهن است. برای این کار خودتان را جای شخصیت فیلمی رویایی بگذارید که به رویاها و آرزوهایش رسیده است و بعد از چندین بار تمرین سعی کنید آن زمان و مکان فیلم را به زمان حال خود بیاورید و خودتان را در همین روز ، شهر و کشوری که هستید ببینید که در حال خوشحالی از رسیدن به آرزوهایش است.
هدف از این کار این است تا دریچه آینده در ذهن شما باز شود و بتوانید از زمان گذشته به آینده سفر کنید و سپس زمان حال را درک کنید....
