رخ ات را نشانم بده
ای دختر مو عسلی
موهایت دل چه کسی را آشفته رها کرده
بگو برایت چطور کلمات را جمع کنم
و از طنازی مو هایت چه بگویم
از لبی که بوسه زده
به نرمی ابریشمی مویت سراغی می گیرم .
بگو جلوی مویت را چتری زدی
تا دستی بی قرار آن ها را ناز کند.
بگو چطور موهای پر تنش تو مرا
شاعر کرده
به خاطر تو دعای بارش
کلمه می کنم.
باد می خواد ناز تو را بکشد
موهایت بازی جدیدی را راه می اندازد
بگذار شانه را در دست من
من حاضرم ساعت ها در گردش موهایت
سفر کنم.
