خود را از بند حقارت آزاد کنید.
به آرامش و احترام خود اضافه کنید.
امروز تنها چیزی که مهم است.
وجود خودمان است .
به آرامش ذهنی و آرامش روحی برسیم .
زود از خودمان گذر نکنیم و به خاطر هر چه که هست
از خودمان نگذریم.
چون ما قرار است زندگی کنیم آن هم یک بار برای همیشه هست.
ما به اندازه کافی زمان مان را برای دیگران هدر دادیم.
دیگر کافی یست، به خودمان رجوع کنیم ،
و برای اهداف و زندگی مان، وقت مان را هدر دهیم.
من به شخصه در سن سی و دو سالگی به این نتیجه رسیدم .
که روزها و سالهای باقی مانده، را پای زندگی فردی خودم بریزم.
ارزش و مقام عالی رتبه را به خودمان اختصاص دهیم.
از مشکلاتی که دیگران سبب شدن برای ما اتفاق بیفتد
خود را جدا کنیم .
و یک بار برای همیشه بزاریم دیوار های خراب شده زندگیشان روی سر خودشان بریزد.
