چه رفتنها که می‌ارزد به بودنهای پوشالی
سیمین بهبهانی.
واقعا بعضی از رفتنها می ارزن به بودنهای پوچ‌خالی،
به بودنهایی که اصلا احساس ندارند. بودنهایی که نبودشان بهتره. بنظرم بعضی وقتا برخی «نبودنها» یعنی خود «بودنها» میباشند، همانقدر با احساس، زیبا و قشنگ. اگه دیدین بعضیا از دایرهٔ زندگیتون خارج شدن، اصلا ناراحت نباشین، همون بهتر که رفتن، موندن اونها فایده‌ای جز ضرر، درد، غم و سختی برای شما نداره که نداره. فقط باعثِ دوری شما از خودتون و خداتون باشه و همچین آدمهای مهم دور و اطرافتون اونایی که لب مرز دایرهٔ زندگیتون هستن و شما بهشون اعتماد ندارید چه بسا که از اونایی که نزدیک شما هستند، ارزشمندتر هستند و احساسات ساده، واقعی و پاکی نسبت به شما دارند!
نمیدونم شاید ربط داشته باشه یا نه ولی از قدیم گفتن مرغی که انگور میخوره نوکش کجه!؛/(اصن ربطی نداشت)
از قدیم گفتن رفتنی حتما یه روز میره گرچه الانا کنار شما و با شماست، پس دیگه هیچی دیگه فقط همین:
چه رفتنها که می‌ارزد به بودنهای پوشالی>
سیمین بهبهانی.
