دردی که گفتن نداره!

امیدوارم هیچ‌وقت تجربه نکنید؛ ولی من هزار بار با خودم کلنجار رفتم، گریه کردم، غصه خوردم، برای ادامه دادن تصمیمم‌و گرفتم و فکر کردم که کنار اومدم با مرگ مامان! ولی حتی وقتی پرِ شالم به در گیر کرد، برای نبودن مامان گریه کردم.

خلأ عاطفی و هر زهرماری که شما می‌خواید بگید، من ساده می‌گم: انگار غمش سوراخ کرده وسط قلبم‌و هم زدنش برای شماها کاری نداره.