رویکردی از روانشناسی در حال حاضر در اختیار ما قرار داره:
من دارم سعی میکنم این رویکرد رو در زندگیم وارد کنم
و اولین قدم برای ورود اکت توی زندگیمون میتونه < رو به رویی با نگرانی و اضطراب > باشه!
زیاد حرف زدن با خودمان درباره وقایع منفی که می ترسیم در آینده رخ بدهد!
1.نگرانی کارساز: نگرانی های درست راجع به سلامتی مثلا.
هدف اینه که نگرانی های کارساز من و شما رو به راه حل برسونه!
مثال:
<من نگرانم که مبادا امتحان فردا رو پاس نکنم>
.آیا این مشکل قابل حله؟ بله
.آیا این نگرانی به من انگیزه میده تا دست به اقدام بزنم؟ بله
.آیا این نگرانی باعث شکل گیری راه حل های بالقوه میشه؟ بله
.آیا این راه حل ها رو میشه اجرا کرد؟بله
جواب هایی که به این سوالات میدیم نشون میده این نگرانی آیا کارساز هست یا دردسرساز
2.نگرانی دردسرساز: هیچ راه حلی به شما نمی دهد و حتی جلوی راه حل های شما را هم می گیرد.
مثال:
<من آزمون کنکور دادم و الان نگران نتیجه هستم>
.آیا این مشکل قابل حله؟ خیر
.آیا این نگرانی به من انگیزه میده تا دست به اقدام بزنم؟ اقدامی نیست که بتونی راجب این مورد انجام بدی
.آیا این نگرانی باعث شکل گیری راه حل های بالقوه میشه؟ خیر
.آیا این راه حل ها رو میشه اجرا کرد؟خیر
جواب هایی که به این سوالات میدیم نشون میده این نگرانی آیا کارساز هست یا دردسرساز
هدف از این تمرین:
! اقتباس از کارگاه اکت در زندگی دکتر علی میرصادقی !
