و اینک در پشت پرده شب صدای جیرجیرکی مرا به خود می خواند.
شاید سکوت بهترین انتخاب تو باشد و شاید تو نیز چون ما به این خلوت دعوت شده ای!!
خلوتی که همگان در آن راه خواهند یافت ولی اینک تنها از آن ماست
بیا و کنارم بنشین
در چشمانم خیره شو
و عظمت کهکشان را در آن نظاره کن.
در آغوش کشیدنت را دوست خواهم داشت.
عظمت روحم را با تو قسمت خواهم کرد
و سرانجام آرامشی که در آن موج می زند را لمس خواهی کرد.
سکوت میان من و تو چه شنیدنی ست.
کاش بُعدی به نام زمان وجود نداشت.
کاش...