چرا خواب و چرت زدن مهم است؟

چرت زدن ممکن است هم برای شما و هم برای فرزندانتان چیز خوبی باشد.

وقتی صبح از خواب بیدار می شویم، اولین چیزی که به آن فکر می کنیم این است که چه زمانی می توانیم دوباره بخوابیم. کمی افسرده به نظر می رسیم، اما ما یک سوم از زندگی خود را می خوابیم. وقتی به اندازه کافی نخوابیده باشیم، تمایل بیشتر داریم و در واقع بدنمان سعی می کند آن را جبران کند. این نشان می دهد که خواب به نوعی برای ما مهم است - اما چگونه؟

اول اینکه آیا خواب یک ضرورت زندگی است؟ بله و خیر. همه حیوانات نمی‌خوابند، اما برخی از حیوانات اگر نخوابند می‌میرند. مطالعات کم خوابی در موش ها و مگس ها نشان می دهد که کمبود خواب کافی می تواند منجر به مرگ شود.

برای انسان ها، نخوابیدن کافی می تواند منجر به مشکلاتی در عملکرد روزانه، اختلالات خلقی و مشکلات سلامتی طولانی مدت شود. چرا؟ زیرا مغز ما برای تجدید قوا به خواب نیاز دارد و از همه مهمتر به ما کمک می کند تا خاطراتی را که در آن روز ساخته ایم تثبیت کنیم.

این امر به ویژه برای نوزادان و کودکان خردسالی که مغز آنها هنوز در سال های اول زندگی در حال رشد است بسیار مهم است. به عنوان مثال، نوزادان تا 20 ساعت در روز می خوابند. با افزایش سن، زمان بیشتری را در بیداری سپری می کنند، اما نوزادان و کودکان کم سن و سال 2 تا 4 سالگی چرت می زنند.

یک مطالعه کلاسیک با نوزادان نشان داد که خواب برای رشد سیستم بینایی نابالغ در چند ماه اول زندگی بسیار مهم است. خواب رم- که مخفف حرکت سریع چشم است - به ویژه برای نوزادان جوان مهم است. دانشمندان بر این باورند که فعالیت مغز در طول خواب REM (که مرحله ای از خواب است که مغز بسیار فعال است) به سیستم بینایی کمک می کند که در چند ماه اول زندگی تحریک زیادی دریافت نکند.

در یک مطالعه کلاسیک، محققان به نوزادان تازه متولد شده یکی از دو تصویر را در حالی که بیدار بودند نشان دادند. نیمی از نوزادان یک مربع خاکستری خسته کننده دیدند، در حالی که نیمی دیگر مربعی با خطوط سیاه و سفید زیاد دیدند.

آنها دریافتند که گروهی از نوزادانی که مربع جالب‌تری را دیدند، بعد از آن در مقایسه با نوزادانی که مربع خاکستری خسته‌کننده‌ای را دیدند، خواب REM کمتری داشتند. محققان به این نتیجه رسیدند که نوزادانی که مربع خاکستری را می‌دیدند از فقدان تحریک بصری که هنگام بیداری دریافت می‌کردند به خواب REM بیشتری نیاز داشتند - تحریکی که گروه دیگر نوزادان با مشاهده الگوی جالب‌تر دریافت کردند (بویسمایر، 1977).

علاوه بر تحریک سیستم بینایی، خواب همچنین به ما اجازه می دهد تا خاطرات خود را تثبیت یا ذخیره کنیم. همچنین به ما در یادگیری کمک می کند. چندین مطالعه نشان داده اند که چرت زدن به دنبال یادگیری در نوزادان 3 ماهه می تواند به تقویت خاطرات چیزهایی که به تازگی دیده اند کمک کند.

این مزیت تا سنین پیش دبستانی نیز گسترش می یابد و کودکان پیش دبستانی که خواب REM بیشتری دارند بهتر از کودکانی که خواب کمتری دارند به یاد می آورند. در واقع، به تعویق انداختن خواب پس از یادگیری ممکن است توانایی کودکان را برای بازیابی آن خاطرات بعداً مهار کند.

بنابراین اگر چرت زدن برای رشد مغز بسیار مهم است، پس چرا کودکان به طور کلی در یک مقطع زمانی چرت زدن را متوقف می کنند؟ محققان این نظریه را مطرح می‌کنند که این امر با رشد هیپوکامپ - ساختار مغزی به شکل بادام زمینی که در اعماق لوب گیجگاهی ما قرار دارد - و نقش عمده‌ای در یادگیری و حافظه دارد، ارتباط دارد.

نکته مهم این است که هیپوکامپ زمانی که به دنیا می آییم به طور کامل رشد نمی کند و حتی تا سن 18 تا 24 ماهگی کاملاً کار نمی کند، به همین دلیل است که یادآوری هر چیزی قبل از آن دوره دشوار یا حتی غیرممکن است. هیپوکامپ همچنان بین دوران نوزادی و پیش دبستانی دستخوش تغییرات زیادی می شود و محققان بر این باورند که چرت زدن در این دوران اهمیت ویژه ای دارد تا به هیپوکامپ نابالغ اجازه دهد تعداد کمتری از خاطرات را تثبیت کند.

به عبارت دیگر، زمانی که هیپوکامپ هنوز بالغ است، باید برای تثبیت خاطرات روز سخت‌تر کار کند و چرت زدن به کاهش این بار کمک می‌کند. هنگامی که هیپوکامپ به طور کامل رشد کرد، چرت زدن کمتر ضروری است، به همین دلیل است که بچه ها تمایل دارند آخرین چرت خود را در سنین پیش دبستانی رها کنند. مطابق با این نظریه، چندین مطالعه نشان داده‌اند که بچه‌هایی که هنوز چرت می‌زنند، سریع‌تر از بچه‌هایی که چرت نمی‌زنند، چیزها را فراموش می‌کنند.

آیا چرت زدن فقط برای بچه هاست؟

واضح است که چرت زدن برای نوزادان و کودکان خردسال یک چیز مهم است. اما در مورد بچه های بزرگتر و بزرگسالان چطور؟

معلوم شد که چرت زدن فقط برای نوزادان نیست. نوجوانان به خواب کمتری نسبت به کودکان نیاز دارند، اما نشان داده شده است که چرت زدن در طول روز برای نوجوانانی که اغلب کم خواب هستند، مفید است. برای افراد مسن تر، چرت زدن در طول روز مزایایی را برای خواب آلودگی در طول روز، سرعت کلی و دقت عملکرد در کارهای حرکتی و یادگیری و حافظه نشان داده است.

علاوه بر این، لزوماً تأثیر منفی بر خواب شبانه ندارد. به نظر می رسد همین امر در مورد چرت زدن در بزرگسالان جوان و میانسال نیز صادق باشد، که فوایدی را برای خلق و خو، هوشیاری و عملکرد در تعداد وظایف شناختی یک فرد نشان می دهد.

تا اینجا به نظر می رسد که همه ما باید خواندن این را متوقف کنیم و به جای آن فقط چرت بزنیم. اما نه به این سرعت: همه مطالعات موافق نیستند که چرت زدن در دوران کودکی فوایدی دارد. در عوض، به نظر می رسد بستگی به زمان و مدت چرت زدن شما دارد.

برای مثال، یک مطالعه گزارش داد که چرت زدن در اواخر روز خواب شبانه را مختل می کند. در حالی که چرت زدن در طول بعد از ظهر (بین ساعت 1 تا 3 بعد از ظهر) می تواند مفید باشد. همچنین شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه چرت کوتاه (20 -30 دقیقه) مفیدتر از چرت طولانی (1 ساعت) است. در واقع، اثربخشی چرت زدن برای بزرگسالان می‌تواند به عوامل زیادی مانند نیاز به خواب، ثبات برنامه خواب، کیفیت خواب شب قبل و میزان هوشیاری شما در طول روز بستگی داشته باشد.

پیام اساسی این است که نوزادان و کودکان باید چرت بزنند، و در حالی که بزرگسالان مانند بچه‌ها به آن نیاز ندارند، چرت زدن بعد از ظهر چیز بدی نیست. اگر می‌خواهید تعداد چرت‌های خود را افزایش دهید، چرت‌های خود را به کمتر از یک ساعت محدود کنید و حتماً در اوایل روز چرت بزنید تا خواب شبانه را مختل نکنید.

حتی می توانید سعی کنید بلافاصله پس از یادگیری چیزی جدید چرت بزنید تا بتوانید آن را بهتر به خاطر بسپارید. از این گذشته، چرت زدن فقط برای نوزادان نیست.